Immortalis

Βαγδάτη, 2003. Μια στρατιωτική μονάδα σε αποστολή ρουτίνας κάνει μια φρικιαστική ανακάλυψη: ένα υπερσύγχρονο μυστικό εργαστήριο, όπου δεκάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας έχουν πεθάνει, αφού υπήρξαν αντικείμενα αποτρόπαιων πειραμάτων. Ο μυστηριώδης επιστήμονας που καταδίωκαν, ένας άντρας για τον οποίο πίστευαν ότι εργαζόταν πάνω σε ένα βιολογικό όπλο και ήταν γνωστός μόνο ως ο χακίμ ―ο γιατρός―, διαφεύγει, παίρνοντας μαζί του την εκπληκτική αλήθεια σχετικά με τη δουλειά του. Ένα αινιγματικό στοιχείο μένει πίσω: ο ουροβόρος όφις, το σύμβολο ενός φιδιού που τρώει την ουρά του. Καθώς η δύναμη του συμβόλου έρχεται στο φως, αποκαλύπτοντας τον όλεθρο που προκάλεσε εδώ και αιώνες, μια ανυποψίαστη γυναίκα βρίσκεται στο κέντρο μιας συνωμοσίας που θα μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο για πάντα...

«Ο ουροβόρος. Ήταν ένα από τα παλαιότερα μυστικιστικά σύμβολα στον κόσμο. Η προέλευσή του μπορούσε να αναχθεί σε χιλιάδες χρόνια πριν, στους δράκοντες με κεφαλή χοίρου του πολιτισμού Χονγκσάν της Κίνας και στην αρχαία Αίγυπτο και από εκεί στους Φοίνικες και τους Έλληνες, που του έδωσαν το όνομα ουροβόρος, που σημαίνει “αυτός που τρώει την ουρά του”. Από εκεί η εικόνα πέρασε στη σκανδιναβική μυθολογία, την ινδουιστική παράδοση και στο συμβολισμό των Αζτέκων, για να αναφέρουμε μόνο λίγα. Κατείχε επίσης σταθερή θέση στον απόκρυφο αλχημιστικό συμβολισμό μέσα στους αιώνες. Το φίδι που δαγκώνει την ουρά του ήταν ένα ισχυρό αρχέτυπο που αντιπροσώπευε διαφορετικά πράγματα σε διαφορετικούς λαούς – θετικό σύμβολο για κάποιους, οιωνός κακού για άλλους».

Από τον εκδότη του βιβλίου