0
Your Καλαθι
Το γυναικείο πράγμα
φθόνος, σεξ, βρομιά, τρωτότητα
Έκπτωση
40%
40%
Περιγραφή
Τι «πραγματικά» θέλουν οι γυναίκες; Ποιος κερδίζει τον πόλεμο των φύλων; Είναι νίκη των γυναικών (ή μήπως των εταιρειών) η άνοδος των εισοδημάτων τους; Ποια είναι τα μεγαλύτερα θύματα της βίας, οι γυναίκες ή οι άντρες; Και είναι τελικά η ανατομία πεπρωμένο;
Για κάθε βήμα που κάνουν οι γυναίκες προς την ισότητα των φύλων, ένα νέο εμπόδιο φαίνεται να προκύπτει. Η ειρωνεία είναι ότι ο φεμινισμός προσκρούει σ’ έναν απρόβλεπτο αντίπαλο: την ενδότερη γυναίκα. Παρά τις θριαμβολογίες, οι γυναίκες βρίσκονται παγιδευμένες ανάμεσα στο φεμινισμό και τη θηλυκότητα, στην αυτεπιβεβαίωση και το καθήκον μιας ατέρμονης αυτοβελτίωσης, στη διεκδίκηση της ανεξαρτησίας και την παρότρυνση να παίζουν το θύμα. Αντί να ρίχνει το φταίξιμο στους συνήθεις υπόπτους –τους άντρες, τα ΜΜΕ– η Λώρα Κίπνις στρέφεται σε πιο κοντινούς υπαίτιους: τις ίδιες τις γυναίκες και τη συνενοχή τους στην εδραίωση των αντρικών προνομίων. Εξ ου και η τολμηρή ανατομία του γυναικείου πράγματος που επιχειρεί εδώ: μια πρωτοποριακή χαρτογράφηση της γυναικείας ψυχής, με αφετηρία τέσσερις πρωταρχικές περιοχές που εντοπίζει σ’ αυτήν –το Φθόνο, το Σεξ, τη Βρομιά και την Τρωτότητα–, στηριγμένη σε τεκμηριωμένες ιστορικές και κοινωνικές αναφορές αλλά και ανατριχιαστικές ψυχολογικές αποχρώσεις ή οδυνηρά ξεκαρδιστικές λεπτομέρειες.
Βρίσκομαι σε μια περίεργη θέση ως προς το φεμινισμό. Προφανώς είμαι φεμινίστρια. Γνωρίζοντας αρκετά καλά αυτές τις διαμάχες, αισθάνθηκα ότι υπάρχουν ορισμένα πράγματα που δεν λέγονται επειδή είναι τόσο έντονη η τάση να ειπωθεί το θετικό, το προοδευτικό. Θέλω να πιστεύω πως είμαι προοδευτική. Αλλά αισθάνθηκα επίσης ότι υπάρχει ένα στοιχείο ανειλικρίνειας όταν αρθρώνεται μόνο αυτό που έχει προχωρήσει δίχως να συζητιέται εκείνο που εμποδίζεται . . . Ένιωθα σαν να ξανανοίγω ερωτήματα γύρω από τη σχέση του σώματος με την ψυχή, και ήταν μια πρόκληση να μιλήσω για τα πράγματα που θεωρούσα αληθινά, όπως η σύγκρουση μεταξύ φεμινισμού και θηλυκότητας.
(Λ. Κ., συνέντευξη στους Los Angeles Times)
«Οι τρόποι με τους οποίους ο φεμινισμός έχει και δεν έχει αλλάξει τον πολιτισμό –και οι τρόποι με τους οποίους έχει και δεν έχει αλλάξει τις γυναίκες– είναι το επικίνδυνο έδαφος που ανιχνεύει η Κίπνις . . . Ενώ αυτοπροσδιορίζεται ως φεμινίστρια, είναι επίσης ένα κριτικό πνεύμα που δυσανασχετεί με τις ορθοδοξίες . . . Το γυναικείο πράγμα ξεκίνησε από μια τέτοια δυσανασχέτηση απέναντι στην παραδεδεγμένη σοφία και τον πλαστό εφησυχασμό.»
Los Angeles Times
«Η Κίπνις αποστομώνει μεμιάς όποιον νομίζει πως οι φεμινίστριες δεν έχουν αίσθηση του χιούμορ . . . Είναι πολύ δηκτική απέναντι σε αυτόκλητες φεμινίστριες που οικοδομούν μια ολόκληρη προσωπικότητα κι ένα στιλ ζωής παραπονούμενες για τους άντρες. Αλλά η ανάλυσή της για τη “θηλυκή” εναλλακτική λύση είναι ακόμη πιο αιχμηρή. Η θηλυκότητα, όπως προβάλλεται σήμερα, δεν επιτυγχάνεται ποτέ, διότι η τελειότητα πάντα θα διαφεύγει οποιαδήποτε δόση ανελέητης δίαιτας, περιποίησης και πειθαρχίας.»
The Guardian
«Μια διαπεραστική, και διαπεραστικά κωμική, ματιά στους τρόπους με τους οποίους οι γυναίκες είναι ο χειρότερος εχθρός του εαυτού τους στον αγώνα για ίσα δικαιώματα.»
Chicago Tribune
«Το γράψιμο της Κίπνις βγάζει σπίθες: όταν είναι καλό, είναι πολύ πολύ καλό, κι όταν είναι κακό, ακόμη καλύτερο.»
The Nation
Για κάθε βήμα που κάνουν οι γυναίκες προς την ισότητα των φύλων, ένα νέο εμπόδιο φαίνεται να προκύπτει. Η ειρωνεία είναι ότι ο φεμινισμός προσκρούει σ’ έναν απρόβλεπτο αντίπαλο: την ενδότερη γυναίκα. Παρά τις θριαμβολογίες, οι γυναίκες βρίσκονται παγιδευμένες ανάμεσα στο φεμινισμό και τη θηλυκότητα, στην αυτεπιβεβαίωση και το καθήκον μιας ατέρμονης αυτοβελτίωσης, στη διεκδίκηση της ανεξαρτησίας και την παρότρυνση να παίζουν το θύμα. Αντί να ρίχνει το φταίξιμο στους συνήθεις υπόπτους –τους άντρες, τα ΜΜΕ– η Λώρα Κίπνις στρέφεται σε πιο κοντινούς υπαίτιους: τις ίδιες τις γυναίκες και τη συνενοχή τους στην εδραίωση των αντρικών προνομίων. Εξ ου και η τολμηρή ανατομία του γυναικείου πράγματος που επιχειρεί εδώ: μια πρωτοποριακή χαρτογράφηση της γυναικείας ψυχής, με αφετηρία τέσσερις πρωταρχικές περιοχές που εντοπίζει σ’ αυτήν –το Φθόνο, το Σεξ, τη Βρομιά και την Τρωτότητα–, στηριγμένη σε τεκμηριωμένες ιστορικές και κοινωνικές αναφορές αλλά και ανατριχιαστικές ψυχολογικές αποχρώσεις ή οδυνηρά ξεκαρδιστικές λεπτομέρειες.
Βρίσκομαι σε μια περίεργη θέση ως προς το φεμινισμό. Προφανώς είμαι φεμινίστρια. Γνωρίζοντας αρκετά καλά αυτές τις διαμάχες, αισθάνθηκα ότι υπάρχουν ορισμένα πράγματα που δεν λέγονται επειδή είναι τόσο έντονη η τάση να ειπωθεί το θετικό, το προοδευτικό. Θέλω να πιστεύω πως είμαι προοδευτική. Αλλά αισθάνθηκα επίσης ότι υπάρχει ένα στοιχείο ανειλικρίνειας όταν αρθρώνεται μόνο αυτό που έχει προχωρήσει δίχως να συζητιέται εκείνο που εμποδίζεται . . . Ένιωθα σαν να ξανανοίγω ερωτήματα γύρω από τη σχέση του σώματος με την ψυχή, και ήταν μια πρόκληση να μιλήσω για τα πράγματα που θεωρούσα αληθινά, όπως η σύγκρουση μεταξύ φεμινισμού και θηλυκότητας.
(Λ. Κ., συνέντευξη στους Los Angeles Times)
«Οι τρόποι με τους οποίους ο φεμινισμός έχει και δεν έχει αλλάξει τον πολιτισμό –και οι τρόποι με τους οποίους έχει και δεν έχει αλλάξει τις γυναίκες– είναι το επικίνδυνο έδαφος που ανιχνεύει η Κίπνις . . . Ενώ αυτοπροσδιορίζεται ως φεμινίστρια, είναι επίσης ένα κριτικό πνεύμα που δυσανασχετεί με τις ορθοδοξίες . . . Το γυναικείο πράγμα ξεκίνησε από μια τέτοια δυσανασχέτηση απέναντι στην παραδεδεγμένη σοφία και τον πλαστό εφησυχασμό.»
Los Angeles Times
«Η Κίπνις αποστομώνει μεμιάς όποιον νομίζει πως οι φεμινίστριες δεν έχουν αίσθηση του χιούμορ . . . Είναι πολύ δηκτική απέναντι σε αυτόκλητες φεμινίστριες που οικοδομούν μια ολόκληρη προσωπικότητα κι ένα στιλ ζωής παραπονούμενες για τους άντρες. Αλλά η ανάλυσή της για τη “θηλυκή” εναλλακτική λύση είναι ακόμη πιο αιχμηρή. Η θηλυκότητα, όπως προβάλλεται σήμερα, δεν επιτυγχάνεται ποτέ, διότι η τελειότητα πάντα θα διαφεύγει οποιαδήποτε δόση ανελέητης δίαιτας, περιποίησης και πειθαρχίας.»
The Guardian
«Μια διαπεραστική, και διαπεραστικά κωμική, ματιά στους τρόπους με τους οποίους οι γυναίκες είναι ο χειρότερος εχθρός του εαυτού τους στον αγώνα για ίσα δικαιώματα.»
Chicago Tribune
«Το γράψιμο της Κίπνις βγάζει σπίθες: όταν είναι καλό, είναι πολύ πολύ καλό, κι όταν είναι κακό, ακόμη καλύτερο.»
The Nation
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις
