Η έννοια της ειρωνίας ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΟ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Θέσεις
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: Η άποψη του Σωκράτη νοημένη ως ειρωνία

Εισαγωγή
1. Η κατανόηση γίνεται δυνατή

Ξενοφών
Πλάτων
Προκαταρκτικές παρατηρήσεις
Το αφηρημένο στους πρώτους πλατωνικούς διαλόγους συγκάμπτεται σε ειρωνία. Το «Συμπόσιο»
Πρωταγόρας
Φαίδων
Η «Απολογία»
Το «μυθικό» στους πρώτους πλατωνικούς διλόγους σαν δείγμα μιας πιο πλούσιας θεώρησης
Το βιβλίο 1 της «Πολιτείας»
Αναδρομή αιτιολογική
Ξενοφών και Πλάτων
Αριστογάνης
Ξενοφών, Πλάτων, Αριστοφάνης

2. Η κατανόηση γίνεται πραγματική

Το δαιμόνιο του Σωκράτη
Η καταδίκη του Σωκράτη
Ο Σωκράτης δεν δέχεται τους αναγνωρισμένους θεούς της πολιτείας. Εισάγει νέες θεότητες
Ο Σωκράτης διαφθείρει τη νεότητα

3. Η κατανόηση γίνεται αναγκαία

Η εγελιανή αντίληψη για τον Σωκράτη
Με ποια έννοια ο Σωκράτης είναι ο θεμελιωτής της ηθικής

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ: Η έννοια της ειρωνίας

Εισαγωγή
Προσανατολισμοί
Η καθολική ιστορική αξία της ειρωνίας. Η ειρωνία του Σωκράτη
Η ειρωνία μετά τον Φίχτε
Φρίντριχ Σλέγκελ
Τηκ
Ζόλγκερ
Η ειρωνία σαν κυριαρχημένη στιγμή. Η αλήθεια της ειρωνίας

Σημειώσεις