Διηγήματα

Ενας νεαρός απόφοιτος του Παγκυπρίου Γυμνασίου με ιδιαίτερη έφεση προς τα γράμματα, ο Μίκης Κιτρομηλίδης δοκιμάζει τη γραφίδα του στο διήγημα. Ηδη μαθητής των τελευταίων τάξεων του γυμνασίου επιχειρεί τις πρώτες συγγραφικές του δοκιμές. Αργότερα κατά τη διάρκεια της δημοσιογραφικής του θητείας, αποδύεται πιο συστηματικά στη σμίλευση του πεζού λόγου και γράφει από το 1933 έως το 1936 έξι διηγήματα. Ενα από αυτά θα δημοσιευτεί στη συλλογή Σύγχρονη Κυπριακή Λογοτεχνία στη Λευκωσία το 1934. Εκτοτε ασκώντας το επάγγελμα του καθηγητή διεύρυνε το συγγραφικό του έργο κυρίως με φιλολογικές μελέτες με θέματα της αρχαίας ελληνικής και νεοελληνικής λογοτεχνίας δημοσιεύοντας αυτές σε διάφορα κυπριακά περιοδικά. Οι μελέτες αυτές βρίσκονται συγκεντρωμένες στον τόμο Κείμενα, Λευκωσία, 1983. Τα κείμενα που απαρτίζουν αυτό το βιβλίο μας μεταφέρουν στο πνευματικό σκηνικό της Κύπρου την εποχή του Μεσοπολέμου και παραδίδονται για πρώτη φορά στη δημοσιότητα. Πρόκειται λοιπόν για ιστορίες πεθαμένων ή γερασμένων ανθρώπων και συντριμμένων ή ανέκκλητα στεγνωμένων ψυχών, ιστορίες καθημερινών και ασήμαντων αλλά πάντα βασανισμένων βίων, ιστορίες κοινωνικής αδικίας και εξαθλίωσης, ιστορίες σπάνιων, σπασμωδικών ή ανολοκλήρωτων εξεγέρσεων. Θέματα που αντλούνται από τον Μεσοπόλεμο και είναι διάχυτα στην Ελληνική όσο και την Κυπριακή λογοτεχνία.