Ο πόλεμος της Τροίας

«Εκείνα τα χρόνια το βασίλειο των θεών βρισκόταν πιο κοντά στον κόσμο των θνητών και οι θεοί εμφανίζονταν συχνά ανάμεσά τους, ορισμένες φορές με τη θεϊκή τους μορφή, άλλες με ανθρώπινη και άλλοτε πάλι με τη μορφή ζώων. Και οι άνθρωποι όμως που ζούσαν τότε βρίσκονταν πιο κοντά στους θεούς από ό,τι εμείς, και τα κατορθώματα και οι άθλοι ήταν πιο συνηθισμένα τότε, κι αυτό εξηγεί γιατί οι ιστορίες τους είναι ανώτερες και λαμπρότερες από τις δικές μας. Για να μην ξεχαστούν, λοιπόν, οι ιστορίες αυτές, αποφάσισα κι εγώ να καταγράψω όσα μου διηγήθηκαν για τον Τρωικό Πόλεμο -πώς ξεκίνησε, πώς έγιναν οι μάχες και πώς τερματίστηκε».

Με τα λόγια αυτά του Φήμιου, του αοιδού της Ιθάκης και φίλου του Οδυσσέα, ξεκινά ο Λίντσεϊ Κλαρκ την αναδιήγηση των μύθων και των θρύλων γύρω από τον Τρωικό Πόλεμο που διαδραματίστηκε την Εποχή του Χαλκού και μαγνήτισε από τότε την φαντασία των ανθρώπων στο διάβα της ιστορίας.
Δύο γενιές ισχυρών αντρών και γυναικών ζουν το πεπρωμένο τους μέσα σε μια περίοδο πέρα από το χρόνο, όπου μύθος και ιστορία συγχέονται και οι συγκρούσεις και τα πάθη των ανθρώπων αντικατοπτρίζονται στις φιλονικίες των αθάνατων θεών. Ο Πηλέας και η Θέτιδα, ο Πάρης και η Ελένη, ο Αγαμέμνονας και η Κλυταιμνήστρα, ο Αχιλλέας, ο Οδυσσέας και ο Έκτορας, όλοι αναβιώνουν σε μια εκδοχή των ιστοριών τους που, ενώ παραμένει πιστή στη μυθική μορφή με την οποία πρωτοεμφανίστηκαν, εισάγει τον αναγνώστη σε ένα εκπληκτικό σύγχρονο δράμα γεμάτο πάθη.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου