Συναισθήματα

Ο λυρισμός και η φιλοσοφική διάθεση είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την πρώτη ποιητική συλλογή της Πόλυς Κλούβα με τίτλο Συναισθήματα. Τα ποιήματα αγωνιούν, πονούν και στοχάζονται πρόσωπα και καταστάσεις ζωής, οι οποίες συνέβησαν μεν αλλά επιστρέφουν ακάλεστες «όμοια αλυσίδες μπρος στ’ ανοιχτό παράθυρο». «Θα βάψω με χρώματα πασχαλιάς | την πρώτη μας συνάντηση | και με χρώματα ουράνιου τόξου | τον χτύπο της καρδιάς μου…» («Ο χτύπος»).
Είναι μνήμες που προσεγγίζονται με σεβασμό και ευλάβεια, όπως αρμόζει στην ειδική σημασία τους, επειδή στηρίζουν αξίες ζωής. Η μάνα «κοιμάται στο προσκεφάλι του ουρανού», ο Δημήτρης γίνεται λεμονανθός στη βαρυχειμωνιά, ο έρωτας «περνά από τη σκέψη καυτή πνοή του ανέμου που φιλά ηδονικά το ακρογιάλι». Επίσης στοιχεία και εικόνες του φυσικού περιβάλλοντος (όπως η θάλασσα στη γαλήνη και στην οργή της, το Αιγαίο που λαξεύει λαούς, ελεύθεροι γλάροι, ηλιαχτίδες σχίζοντας σύννεφα, δειλινά σαν ερωτικό σμίξιμο του φωτός με τη νύχτα, δακρυσμένα ή χαμογελαστά πρωϊνά κ.ά.) χρησιμεύουν σαν σύμβολα/μέσα με τα οποία μπορεί να αποκωδικοποιηθεί το μυστήριο της ανθρώπινης ζωής, αλλά επίσης και ως καταφύγιο τόσο για να γαληνέψει, όσο και για να διδαχθεί μια ψυχή.