Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ, 1941-44 ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΕΚΜΗΡΙΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, τρία κέντρα εξουσίας, τρεις παράλληλες δηλαδή Κυβερνήσεις, επιχείρησαν να ασκήσουν πολιτική διοίκηση στον Ελληνικό Λαό.
Το πρώτο κέντρο εξουσίας, η εκάστοτε δηλαδή κατοχική Κυβέρνηση της "Ελληνικής Πολιτείας", με έδρα την Αθήνα, κατέβαλε προσπάθειες να διαχειριστεί την κρατική εξουσία, ελισσόμενη ανάμεσα στο λαϊκό εχθρικό αίσθημα και στις επιταγές των κατακτητών, πιστεύοντας ότι αποτελούσε "λύση εθνικής ανάγκης" και έχοντας την πεποίθηση ότι ήταν "προτιμότερο να ασκεί την εξουσία μια Κυβέρνηση Ελληνική, παρά οι Αρχές Κατοχής".
Το δεύτερο κέντρο εξουσίας, η εξόριστη Κυβέρνηση του Γεωργίου Β', που αποτελούσε ουσιαστικά την συνέχεια της δικτατορικής Κυβέρνησης του Ι. Μεταξά, με έδρα το Λονδίνο και το Κάιρο, δεν ασκούσε ουσιαστική επιρροή στις πολιτικές εξελίξεις και στα τρέχοντα γεγονότα στον ελλαδικό χώρο. Κατέβαλε όμως προσπάθειες κινητοποίησης της διεθνούς κοινής γνώμης, με σκοπό την ηθική και υλική βοήθεια των Ελλήνων, αποβλέπουσα σταθερά στην μετά την Απελευθέρωση (με τη στήριξη των συμμάχων), κατάκτηση της Εξουσίας.

Περιεχόμενα

Πρόλογος

Ιστορικά στοιχεία της κατοχικής περιόδου
Ένα κράτος με τρεις "παράλληλες" Κυβερνήσεις
Η συμφωνία του Λιβάνου (20 Μαΐου 1944)
Συμφωνία της Καζέρτας (26 Σεπτεμβρίου 1944)
"Ελληνική Πολιτεία". Η άσκηση εξουσίας στην κατεχόμενη Ελλάδα
Οι Συγκοινωνίες. Η κυκλοφορία στην πρωτεύουσα και οι μετακινήσεις στην επαρχία
Η Δημόσια Τάξη - Ο ρόλος του Άγγελου Έβερτ - Τα Τάγματα Ασφαλείας
- Ο Άγγελος Έβερτ
- Τα Τάγματα Ασφαλείας
Αναλαμβάνουν τα ΕΣ-ΕΣ. Ο στρατηγός των ΕΣ-ΕΣ Γ. Στρόοπ διοικητής των Ελληνικών Σωμάτων Ασφαλείας
Παιδεία και Αθλητισμός
- Η Εκπαίδευση στην Ελεύθερη Ελλάδα
- Ο Αθλητισμός
Η Εκκλησία - Ένας νέος πόλος εξουσίας - Το έργο του Δαμασκηνού
Βιβλιογραφία