Αναγκαία Ομοδικία

Στο παρόν έργο παρουσιάζεται μία εκτενής ανάλυση της δομής και της λειτουργίας του θεσμού της αναγκαίας ομοδικίας. Στόχος του παρόντος είναι να αναδείξει το ουσιαστικού δικαίου υπόβαθρο της αναγκαίας ομοδικίας, και δη τη διατήρηση της συνοχής των πολυπρόσωπων εννόμων σχέσεων του ουσιαστικού δικαίου ως υποκείμενο σκοπό του είδους τούτου της πολυμερούς αντιδικίας. Η αναγκαία ομοδικία παριστά ένα σύνθετο δικονομικό μόρφωμα, δομούμενο στη βάση του συστήματος των δύο διαδίκων και συγκροτούμενο από τον συνδυασμό δύο διακριτών δικονομικών θεσμών: της απλής ομοδικίας αφενός και της αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης αφετέρου. Γεννάται, συνεπώς, και ολοκληρώνεται, όταν μία απλής μορφής ομοδικία συμπλέκεται «ex lege» με παρεμβάσεις πρόσθετης αυτοτελούς μορφής.
Μέσα από την έρευνα και την καταγραφή των δικονομικών συνεπειών της αναγκαίας ομοδικίας, η παρούσα συστηματική μελέτη επιχειρεί να αποδείξει τόσο τη λειτουργικότητα του προτεινόμενου ομοδικιακού προτύπου, όσο και την ικανότητά του να οδηγεί σε λύσεις σύμφωνες προς τον σκοπό που καλείται να επιτελέσει η αναγκαία ομοδικία στο ισχύον δικονομικό σύστημα. Τα εν λόγω ζητήματα εμπίπτουν στο δογματικό πεδίο της δικονομικής επιστήμης. Και σε αυτόν ακριβώς τον χώρο επιχειρεί να διεισδύσει η ανά χείρας μελέτη, συνεκτιμώντας βέβαια και προβάλλοντας τις ουσιαστικού δικαίου παραμέτρους και επιχειρώντας να προσεγγίσει και να επεξηγήσει περίπλοκα δογματικά ζητήματα.