Μεταγευματική υπερτριγλυκεριδαιμία

Ο 21ος αιώνας έχει δημιουργήσει μεγάλες προκλήσεις σε όλα τα επιστημονικά πεδία, συμπεριλαμβανομένης και της ιατρικής έρευνας. Συγκεκριμένα, με τη βοήθεια της μοριακής βιολογίας, έχουν αναγνωριστεί νέες μεταλλάξεις και πολυμορφισμοί των γονιδίων, που εμπλέκονται στο μεταβολισμό των λιπιδίων. Επίσης, με τη χρησιμοποίηση διαγονιδιακών πειραματoζώων, βελτιώθηκε η κατανόηση των διαταραχών του μεταβολισμού των λιπιδίων και η συμμετοχή τους στην αθηρογένεση, και κατ` επέκταση, στην παθογένεια των καρδιαγγειακών παθήσεων, θέματα στα οποία γίνεται εκτενής αναφορά στο παρόν εγχειρίδιο.
Κλασικοί παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση των καρδιαγγειακών νοσημάτων θεωρούνται το κάπνισμα, τα αυξημένα επίπεδα της χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνης (Low Density Lipoprotein, LDL), η αυξημένη αρτηριακή πίεση, ο σακχαρώδης διαβήτης και η παχυσαρκία, παράγοντες, που έχουν αποτελέσει θέμα εκτεταμένων συζητήσεων και αντικείμενο πολλαπλών επιστημονικών συνεδρίων, ενώ, παράλληλα, έχουν οδηγήσει στη διενέργεια και δημοσίευση πολλών επιδημιολογικών και κλινικών μελετών και τη συγγραφή πολλών εγχειριδίων, όπως επίσης και στη σύνταξη και δημοσιοποίηση Κατευθυντήριων Οδηγιών αντιμετώπισής τους από έγκυρους Επιστημονικούς Οργανισμούς και Ιατρικές Εταιρείες.
Η βλαπτική επίδραση των αυξημένων επιπέδων της LDL-χοληστερόλης στα αγγεία έχει αποδειχτεί σε πληθώρα μελετών.
Σε ότι αφορά τα τριγλυκερίδια, πρέπει να συνειδητοποιηθεί ότι αυτά μεταβάλλονται συνεχώς κατά τη διάρκεια του 24ώρου, και τα επίπεδά τους στο πλάσμα εξαρτώνται από πολλές παραμέτρους, όπως η σύσταση των τροφών, το κάπνισμα, η φυσική άσκηση και άλλα. Έτσι, τα επίπεδα των τριγλυκεριδίων του πλάσμα- τος μπορούν να προσδιοριστούν μετά από 8-14 ώρες νηστείας (ονομάζονται τριγλυκερίδια νηστείας), ή ανεξαρτήτως του χρόνου που μεσολάβησε από το τελευταίο γεύμα και της σύστασής του (ονομάζονται μη-νηστείας), καθώς και 4 ώρες μετά από χορήγηση συγκεκριμένου γεύματος, όπως το LIPOTEST (ονομάζονται μεταγευματικά τριγλυκερίδια). Τα αυξημένα επίπεδα των τριγλυκεριδίων, ανεξάρτητα από το χρόνο υπολογισμού, συμμετέχουν στη δημιουργία αθηρωματικών αλλοιώσεων στα αγγεία και θεωρούνται ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου για την εμφάνιση καρδιαγγειακών συμβαμάτων. Σύμφωνα με τις πρόσφατες Αμερικανικές Κατευθυντήριες Οδηγίες, τα αυξημένα επίπεδα των τριγλυκεριδίων στο πλάσμα χρήζουν αντιμετώπισης.
Σκοπός του ανά χείρας εγχειριδίου είναι να απαντηθούν οι συχνότερες ερωτήσεις που υποβάλλονται κατά τη διάρκεια των μαθημάτων και των επιστημονικών συνεδρίων, και οι οποίες αφορούν το μεταβολισμό των μεταγευματικών τριγλυκεριδίων και γενικά των τριγλυκεριδίων. Επίσης, θα συζητηθούν η μεταγευματική υπερτριγλυκεριδαιμία και οι δευτερογενείς υπερτριγλυκεριδαιμίες, ενώ, θα γίνει και μια σύντομη αναφορά στη σχέση της υπερτριγλυκεριδαιμίας, μεταγευματικής και νηστείας, με τα καρδιαγγειακά συμβάματα, όπως και στην αντιμετώπιση της υπερτριγλυκεριδαιμίας. Τέλος, θα παρατεθούν οι Κατευθυντήριες Οδηγίες και συστάσεις που αφορούν τα τριγλυκερίδια.
Σημειώνεται ότι με πλάγια στοιχεία σε φόντο θα παρέχονται ορισμένες επεξηγήσεις, σχετιζόμενες με το μεταβολισμό των λιπιδίων και των λιποπρωτεϊνών, ώστε να επιτυγχάνεται πληρέστερη κατανόηση του υπό συζήτηση θέματος.
Ελπίζω ότι οι σελίδες που ακολουθούν θα συμβάλλουν στην καλύτερη αντιμετώπιση των ασθενών μας.