Στον ανεμοστρόβιλο της ντροπής

Ο Μπέμπης ζει αμέριμνος στο χωριό του την Κρυσταλλοπηγή στα τέλη της δεκαετίας του 1940. Οι μέρες όμως της ανεμελιάς τελειώνουν, αρχικά με την Κατοχή των Γερμανών και μετέπειτα, όταν -θύμα του Παιδομαζώματος- μεταφέρεται απροσδόκητα σε ένα ορφανοτροφείο της Αλβανίας. Η απόδρασή του και η περιπετειώδης επιστροφή του στην Ελλάδα σηματοδοτεί ένα νέο ξεκίνημα για τη ζωή του, με μία νέα περιπέτεια μέσα στη δίνη του Εμφύλιου Σπαραγμού.

Ο αγώνας για την αναζήτηση της πραγματικής του ταυτότητας και η αποκάλυψη της, αντί να τον πληγώσει ανεπανόρθωτα, τον γεμίζει με σθένος και με μία εσωτερική ελευθερία ικανή να εξομαλύνει όλες τις δυσκολίες αλλά και να συγχωρέσει όλο το άδικο της εποχής του, θύμα του οποίου υπήρξε και ο ίδιος.


"Περπάτησα μαζί με το συγγραφέα στα χιονισμένα τοπία της Ηπείρου και της Μακεδονίας, άκουσα τον ορυμαγδό των βομβών και των όλμων, το τρομερό κροτάλιασμα των πολυβόλων, έζησα το διάχυτο μίσος και την παραφροσύνη των ανθρώπων που μπλέχτικαν σ' εκείνο τον τραγικό χορό του θανάτου. Κόπηκε η ανάσα μου από το φόβο, την πείνα, τα βασανιστήρια, αλλά και το πείσμα όσο και την χαλύβδινη θέληση εκείνου του παιδιού για επιβίωση, κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες...

Είδα με τα δικά του μάτια την ανθρώπινη αθλιότητα και το μεγαλείο, το μίσος και την αγάπη, τον παραλογισμό του πολέμου και το ακαταλόγιστο των εμπολέμων. Μερικοί από τους ήρωες αλλά και τα συμβάντα που έζησε, στέκουν πάνω από κάθε Λογοτεχνική φαντασίωση. Εικόνες που με συνεπήραν, αφηγήσεις που έκοψαν την ανάσα και άφησαν χαρακιά στα μάγουλά μου... Είναι εξομολόγηση καρδιάς που απευθύνεται σε όλο τον Κόσμο.

Είθε όσοι το διαβάσουν να λάβουν το ανάλογο μήνυμα και κυρίως οι νεότεροι να επωμισθούν την ευθύνη του ''Ποτέ πόλεμος πια''"

Κώστας Καρακάσης
Συγγραφέας