Την αγαπήσαμε τόσο την επανάσταση

Για δυο χρόνια ο Ντάνυ Κον-Μπεντίτ ταξίδευε, μαζί με ένα τηλεοπτικό συνεργείο, από το Παρίσι στη Νέα Υόρκη, από το Αμστερνταμ στο Ρίο κι από τη Φραγκφούρτη στη Χώρα των Βάσκων. Εψαχνε παντού την «πολιτική του οικογένεια», τους συντρόφους του από τα κινήματα αμφισβήτησης που στη δεκαετία του '60 και αργότερα συντάραξαν τον κόσμο: τους Γίππυς, τους Μαύρους Πάνθηρες, το κίνημα για την απελευθέρωση των γυναικών, την επαναστατική αριστερά, το αντάρτικο της Λατινικής Αμερικής, τις Ερυθρές Ταξιαρχίες... Το βιβλίο καταγράφει αυτές τις συναντήσεις (όπως και η τηλεοπτική σειρά τεσσάρων επεισοδίων απ' όπου βγήκε, η οποία προβλήθηκε το 1987 στην ελληνική τηλεόραση). Στην εφήμερη όσο και αξεπέραστη επικαιρότητα των είκοσι χρόνων από τον Μάη του '68, οι αγωνιστές και πρωταγωνιστές αυτής της γενιάς -ο Αμπι Χόφμαν, ο Τζέρρυ Ρούμπιν, ο Μπόμπυ Σηλ, ο Σερζ Ζουλύ, η Μπάρμπαρα Κόστερ, ο Φερνάντο Γκαμπέιρα, ο Χανς Γιόακιμ Κλάιν, ο Βαλέριο Μαρούτσι και πολλοί άλλοι- ξαναπαίρνουν το λόγο και διαγράφουν τις παράλληλες ή αποκλίνουσες τροχιές τους: από τα πολιτικά και κοινωνικά κινήματα μέχρι τον ένοπλο αγώνα κι από την παρανομία ώς την ενσωμάτωση. Στις συνεντεύξεις τους (μοιρασμένες σε τέσσερα κεφάλαια: Η εξέγερση, Το προλεταριάτο, Ο πόλεμος, Η δημοκρατία), καθώς και στα σημειώματα, τον πρόλογο και τον επίλογο του βιβλίου που υπογράφει, ο Κόκκινος Ντάνυ, που έγινε στο μεταξύ Πράσινος Ντάνυ, ρωτάει, και προσπαθεί ν' απαντήσει κι ο ίδιος, τι έσπρωξε αυτή τη γενιά ν' αλλάξει τη ζωή της και τον κόσμο και ν' αγαπήσει τόσο την επανάσταση.