Η αρπαγή της Κύπρου

Δεν έχει άλλο πρόβλημα ο Μπους και τηλεφωνεί κάθε μέρα στον Καραμανλή; Ποιο είναι το ζωτικό συμφέρον των ΗΠΑ που επικαλείται ο Μαρκ Γκρόσμον; Γιατί το Παρίσι και οι Γερμανοί Χριστιανοδημοκράτες διάλεξαν παραμονές του δημοψηφίσματος να που ότι δε θέλουν την Τουρκία στην ΕΕ;

"Divide et impera" («διαίρει και βασίλευε») ήταν το έμβλημα των Ρωμαίων αυτοκρατόρων· ίδια ήταν και η συμβουλή του Νικολό Μακιαβέλι στον Ηγεμόνα. Τη διχόνοια έγραψε στους νόμους της «νέας Κύπρου» ο Κόφι Ανάν, που ζητάει ο «πλανητάρχης» να υπογράψουμε στα γρήγορα. Αν πουν «Ναι» οι Κύπριοι στο δημοψήφισμα, σύντομα θα αναγκαστούν να πουν «Όχι» στην πράξη. Τότε όμως, οι συνέπειες μπορεί να είναι τραγικές. Αντί να «κλείσει», θα έχει «ξανανοίξει» το Κυπριακό. Το σχέδιο Ανάν ακυρώνει την ένταξη της Λευκωσίας στην ΕΕ. Είναι αμερικανική και αντιευρωπαϊκή «λύση». Η Τουρκία μπαίνει από το παράθυρο στην Ένωση, ήδη από τώρα, και η Βρετανία επανακτά ένα μεγάλο μέρος από τα δικαιώματα που είχε ως αποικιακή δύναμη. Οι «βοσνιακού» τύπου ρυθμίσεις του σχεδίου δεν εγκυμονούν μόνο τον κίνδυνο αιματηρών εξελίξεων στη Μεγαλόνησο, αλλά υποθηκεύουν και κάθε μελλοντική δυνατότητα Ελλάδας και Κύπρου να ενταχτούν στην «πρώτη ταχύτητα» της ΕΕ και σε οποιοδήποτε ευρωπαϊκό αμυντικό σχήμα ανεξάρτητο από τις ΗΠΑ.
Το βιβλίο αυτό είναι η πρώτη ολοκληρωμένη μελέτη για τις θεσμικές, στρατιωτικές, ψυχολογικές, κοινωνιολογικές, διεθνοπολιτικές πτυχές του σχεδίου Ανάν. Προκαλεί σε διάλογο τους οπαδούς του «Ναι», που μέχρι τώρα αποφεύγουν την αναφορά στις συγκεκριμένες διατάξεις του. Ο συγγραφέας εντάσσει την ανάλυση του σχεδίου στο γενικότερο πλαίσιο της αμερικανικής στρατηγικής και των επιδιώξεων της Ουάσιγκτον στην Ευρώπη, τα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή. Πιστεύει ότι είναι αδύνατο να ερμηνευτεί ως απλή διαμάχη δύο κοινοτήτων έξω από τους γεωπολιτικούς προσδιορισμούς που το επικαθορίζουν· έξω από το πλαίσιο της «παγκοσμιοποίησης» και μιας επεκτεινόμενης «αυτοκρατορίας».

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου