Μια ανάσα μακριά

Η εντεκάχρονη Πιερίνα μεγαλώνει σε μια φτωχογειτονιά της Κέρκυρας. Εγκαταλειμμένη και μόνη. Κανείς δεν της έδειξε πώς να ξεγελάει τη μοίρα της, κανείς δεν της έμαθε πώς να μετράει την απουσία όσων αγαπούσε. Έκλεινε τα μάτια, έπαιρνε βαθιά ανάσα και άφηνε το όνειρο να μικραίνει τις αποστάσεις. Ώσπου μια μέρα τα βήματά της τη φέρνουν μέχρι το Κανόνι, έξω από μια επιβλητική έπαυλη.

Ο γιος των ιδιοκτητών, ένα νεαρό και όμορφο αγόρι, την παίρνει υπό την προστασία του και τότε η Πιερίνα καταλαβαίνει ότι το πεπρωμένο τής ορίζει να ζήσει εκεί, μαζί του... Για πάντα…

Αρκετά χρόνια αργότερα, σε ένα όμορφο θέρετρο της Σύρου, η Μαρία, χήρα και άκληρη, διευθύνει με αγάπη και μεράκι τον ξενώνα της. Η ζωή της κυλάει ήρεμα, χωρίς εκπλήξεις, με μοναδική συντροφιά τις αναμνήσεις και τη μοναξιά.

Μέχρι που... εκείνο το καλοκαίρι, ανάμεσα στους πελάτες της εμφανίζονται πρόσωπα καινούρια από διαφορετικά σημεία της γης. Όλοι ξένοι μεταξύ τους, άγνωστοι, όμως όλοι άρρηκτα συνδεδεμένοι με ένα κοινό μυστικό...

Κέρκυρα και Σύρος.

Δυο πανέμορφα ελληνικά νησιά, τόσο μακριά το ένα από το άλλο, όπου διαδραματίζεται μια συγκλονιστική όσο και αινιγματική ιστορία αγάπης.

Δυο νησιά, μια ανάσα μακριά, που τα ενώνουν η λύτρωση και η συγγνώμη...

«Τελικά πόσο πιο εύκολα της φαίνονταν όλα όσο ήταν ακόμη παιδί. Έβλεπε αυτά που ήθελε, δικαιολογούσε όσα άντεχε και καταδίκαζε ό,τι την πονούσε.

Απλά πράγματα. Κολλούσε με ευκολία τις ετικέτες που την εξυπηρετούσαν και διεκδικούσε τα θέλω της αδιαφορώντας για τις επιθυμίες των άλλων. Έτσι είχε μάθει.

Έτσι τη βόλευε. Ζούσε στον δικό της ρομαντικό κόσμο και κρατούσε στα χέρια μια γυάλινη μπάλα μέσα στην οποία διαδραματίζονταν οι ζωές όλων των υπολοίπων.

Εκείνη δε συμμετείχε.

Μόνο παρακολουθούσε και έντυνε τις κινήσεις τους με τις δικές της σκέψεις. Κι αν κάποια κίνηση δεν την εξυπηρετούσε, απλώς την απέρριπτε. Χωρίς ποτέ να νιώσει την παραμικρή τύψη για κανέναν.

Πόσο πιο εύκολα φαίνονταν όλα όσο ήταν ακόμη παιδί…»

Κέρκυρα και Σύρος.

Δυο πανέμορφα ελληνικά νησιά, τόσο μακριά το ένα από το άλλο, όπου διαδραματίζεται μια συγκλονιστική όσο και αινιγματική ιστορία αγάπης.

Δυο νησιά, μια ανάσα μακριά, που τα ενώνουν η λύτρωση και η συγγνώμη...

«Τελικά πόσο πιο εύκολα της φαίνονταν όλα όσο ήταν ακόμη παιδί. Έβλεπε αυτά που ήθελε, δικαιολογούσε όσα άντεχε και καταδίκαζε ό,τι την πονούσε.

Έτσι τη βόλευε. Ζούσε στον δικό της ρομαντικό κόσμο και κρατούσε στα χέρια μια γυάλινη μπάλα μέσα στην οποία διαδραματίζονταν οι ζωές όλων των υπολοίπων.

Εκείνη δε συμμετείχε.

Μόνο παρακολουθούσε και έντυνε τις κινήσεις τους με τις δικές της σκέψεις. Κι αν κάποια κίνηση δεν την εξυπηρετούσε, απλώς την απέρριπτε. Χωρίς ποτέ να νιώσει την παραμικρή τύψη για κανέναν.

Πόσο πιο εύκολα φαίνονταν όλα όσο ήταν ακόμη παιδί…»