Οι αντίθετοι

ΖΑΚΥΝΘΟΣ – Την τραγική ιστορία δύο παλικαριών, δυο Ελλήνων που βρέθηκαν σε αντίπαλα στρατόπεδα και βίωσαν την πιο μεγάλη κατάρα που μπορεί να δώσει ο Θεός σε μια χώρα, τον Εμφύλιο πόλεμο παρουσιάζει με αριστοτεχνικό τρόπο ο παλαίμαχος δημοσιογράφος της ομογένειας κ. Διονύσης Κονταρίνης, στο νέο του βιβλίο με τίτλο «Οι Αντίθετοι».
Τον εμφύλιο πόλεμο όπου σκοτώνει ο πατέρας το παιδί και ο αδελφός τον αδελφό. Ο Φώτης του Εθνικού στρατού και ο Λευτέρης του Δημοκρατικού «συναντιούνται» πάνω στα βουνά του Γράμου τραυματισμένοι και οι δυο και εγκαταλελειμμένοι μια και θεωρήθηκαν νεκροί από τους συναδέλφους ή τους συντρόφους τους. Και εκεί βιώνουν την φρίκη του εμφυλίου. Με αριστοτεχνικό τρόπο ο συγγραφέας παρουσιάζει τα διφορούμενα συναισθήματα και των δύο που η μια λογική, η διανοητική, ο νόμος, επιβάλει την εξόντωση του αντιπάλου και η άλλη λογική, η συναισθηματική, βλέπει το παράλογο του πράγματος μια και ο αντίθετος είναι Έλληνας, συνομήλικος, ομόγλωσσος και ομόθρησκος.
Η αρχέγονη πάλη της Αντιγόνης και της Ισμήνης ξανά στο προσκήνιο. Και εδώ οι δυο πρωταγωνιστές, απλοί συνηθισμένοι άνθρωποι στην καθημερινή τους ζωή, καλούνται να πάρουν αποφάσεις που αντικρούονται μεταξύ τους.
Πού σταματάει η φρίκη και που αρχίζει η λογική ;
Και πια λογική πρέπει να επικρατήσει ;
Η καρδιά όμως άλλα φρονεί.
Οι αντίθετοι, ομονοούν και από αντίπαλοι γίνονται φίλοι και συνοδοιπόροι στον αγώνα πλέον της επιβίωσης. Ο ένας βοηθάει τον άλλον για να αντέξουν και να επιβιώσουν ζώντας στα αφιλόξενα κακοτράχαλα βουνά της περιοχής σε μια κοινή πλέον προσπάθεια να περάσουν τα σύνορα με την Αλβανία. Η Τύχη τους όμως τους επιφυλάσσει και άλλες κακουχίες. Και οι δύο παράνομοι πλέον, και από τα δύο στρατόπεδα, γιατί δεν εξόντωσαν τον αντίθετο και δεν έθρεψαν το είναι τους με το αίμα του αντιπάλου, βρίσκονται κυνηγημένοι από τον Εθνικό στρατό μια και τα ίχνη που άφηναν πίσω τους ήταν ικανά για να τους εντοπίσουν. Όλοι οι κάτοικοι της περιοχής φίλοι και συμπαραστάτες στην προσπάθειά τους. Ο Εθνικός στρατός, με μια ολόκληρη διμοιρία, εχθρός τους. Οι Άγγλοι διοικητές στυγνοί. Εξοντώστε τους! Τριάντα άνθρωποι σε ένα αγώνα για να εξοντώσουν δυο νέους ανθρώπους που τόλμησαν να ακούσουν την καρδιά τους και στασίασαν απέναντι στην στρεβλή λογική του νόμου.
Τι θα γίνει όμως με τον Φώτη και τον Λευτέρη;
Θα γλιτώσουν;
Θα περάσουν τα σύνορα με την Αλβανία για να κερδίσουν την ζωή τους;
Ανεξάρτητα όμως από την Τύχη των δύο πρωταγωνιστών ένα είναι το επιμύθιο της ιστορίας που περιγράφεται στο βιβλίο. Ο νόμος, ο νόμος του ισχυρού, ο νόμος που επιβάλλουν οι «σύμμαχοι», οι «φίλοι» και οι «σωτήρες» μας, ο νόμος που υπερασπίζονται οι εγκάθετοι προδότες και χαμαιλέοντες δεν αφήνει κανένα περιθώριο στη συνείδηση. Εκτελείς και βγαίνεις παραπονούμενος. Δεν υπάρχουν συναισθήματα, δεν υπάρχουν αξίες. Υπάρχουν μόνο διαταγές. Όσο σκληρές και απάνθρωπες και αν είναι, είναι διαταγές που επιβάλλονται από τους ισχυρούς και υπερασπίζουν συγκεκριμένα συμφέροντα.