Μικροί φόνοι

Η σαν αράχνη Μαρία. Αυτός την ρουφούσε και την άνθιζε. Αυτή τον καταβρόχθιζε και τον δημιουργούσε. Ένα μείγμα δημιουργίας και έκρηξης, που η ιδέα της αυτονομίας λειτουργούσε μέσα στην ενότητά τους. Η σαν σφήκα Μαρία. - Εγώ, καλές σχέσεις ζευγαριών δεν γνώρισα και παρά να μεγαλώνουν δυο παιδιά από δυο ανθρώπους που μισούνται, καλύτερα από έναν που τα αγαπάει, είπε η σαν σφήκα Μαρία. Η σαν σμέρνα Μαρία. Η Ασπασία σκέφτηκε πως μερικοί άνθρωποι δεν γίνονται ποτέ ολόκληροι, παρά μόνον ότν κολλήσουν μαζί με άλλους, δηλαδή η σαν σμέρνα Μαρία ήταν ολόκληρη με τον Ερρίκο και την Μαριαλένα, αλλιώς ήταν ένα ακρωτηριασμένο έμβρυο.




Τρεις Μαρίες -μυθικές και φαρμακερές- είναι τα πρόσωπα του μικρού αυτού βιβλίου. Τρεις ιστορίες σκοτεινές σαν παραμύθια που όμως το τέλος τους δεν θυμίζει σε τίποτα τη λαϊκή παράδοση των παραμυθιών -με τη δικαίωση και την ηρεμία στο τέλος. Μια εκδοχή του κόσμου διαφορετική μας δίνουν: η σαν αράχνη Μαρία, η σαν σφήκα Μαρία και η σαν σμένα Μαρία. Όλες τσιμπάνε και δαγκώνουν θανάσιμα.
«ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»