Σαν Μήδεια

«Σαν Μήδεια!» λένε. Αλλά ποια ήταν η Μήδεια; Ναι, ξέρω!
Γνωστή τόσους αιώνες τώρα για εκείνες τις μέρες που βρέθηκε πρόσφυγας στην Κόρινθο, που ο Ιάσονας την εγκατέλειψε και εκείνη για να τον εκδικηθεί σκοτώνει τα δυο παιδιά τους. Τα πιο πριν γεγονότα της ζωής της ίσως ελάχιστοι και ελάχιστα τα γνωρίζουν. Εντάσσονται όλα σχεδόν στην εξιστόρηση της Αργοναυτικής Εκστρατείας, που σημαίνει πως έχουν να κάνουν με τα σχέδια του ίδιου του Ιάσονα και τη βοήθεια που η Μήδεια του προσέφερε. Βοηθός εκείνου η ίδια, ασπίδα προστασίας του.
Ποιες, όμως, οι δικές της σκέψεις; Ποια τα δικά της όνειρα;
Μια γυναίκα που παίρνει απάνω της τη ρετσινιά της σατανικής μάγισσας για να εξυπηρετήσει τον εραστή της και που στη συνέχεια βάφει τα χέρια της με το αίμα των παιδιών της για να εκδικηθεί τον προδότη του έρωτά της.
Παιδοκτονία για λόγους ερωτικής εκδίκησης.
Δε με έπειθε αυτή η ερμηνεία.
Κι έτσι αποφάσισα να διαβάσω με άλλη ματιά μια παλιά ιστορία και στη συνέχεια να γράψω το μυθιστόρημα μιας κάπως διαφορετικής γυναίκας.
Σαν Μήδεια, λοιπόν, και ο τίτλος του.


«Ο Ντορ ζωγραφίζει με πλούσια παλέτα, χρησιμοποιώντας μια γραφή που αντηχεί βαθιά και μεταδίδει τόσο τα εφήμερα της καθημερινής ζωής όσο και το υψηλό δράμα, τη θλίψη και την ελπίδα...» Daily Mail

«Ανυπέρβλητο… Ο Ντορ μπορεί να δώσει ζωή σε μια σκηνή μέσα σε μία παράγραφο». The Times

«Ζεις μέσα του, μαθαίνεις απ’ αυτό και δε θέλεις με τίποτα να τελειώσει…» Booklist

«Ο Άντονυ Ντορ φτάνει για μία ακόμη φορά τη γλώσσα πέρα από τα θνητά όρια». Vanity Fair

«Αυτό το συγγραφικό διαμάντι είναι συναρμολογημένο σαν παλιό ρολόι… Η γραφή και η εικονοποιία του Ντορ είναι εκθαμβωτικές. Έχει περάσει καιρός από την τελευταία φορά που με μάγεψε ένα μυθιστόρημα μ’ αυτόν τον τρόπο». Abraham Verghese, συγγραφέας του Cutting for Stone

«Ένα εντυπωσιακό, επικό μυθιστόρημα. Ο Άντονυ Ντορ γράφει πανέμορφα για το μυθικό και το προσωπικό, για σαλιγκάρια σε παραλίες και στρατούς που προελαύνουν, για τη μοίρα και την αγάπη και την ιστορία, και για όλες εκείνες τις αβάσταχτες στιγμές που κόβουν την ανάσα, όπου όλα αυτά συγκρούονται». Jess Walter, συγγραφέας του Beautiful Ruins