Η εποχή της αρρώστιας

...Αν τελικά σώθηκε κάτι από το Χαμό είναι αυτές οι επιστολές. Τις βρήκα κατά τη διάρκεια των περιπλανήσεών μου σε μια πόλη, έρημη όπως τόσες άλλες πια. Ήταν ακουμπισμένες πάνω σε ένα γραφείο, ανάμεσα σε δυο λούτρινα αρκουδάκια.
Οι επιστολές αυτές φαίνεται πως είναι γραμμένες από έναν νεαρό άντρα προς την αγαπημένη του. Αν κι έχουν έντονο προσωπικό ύφος, δεν μπορείς να τις πεις μόνο προσωπικές. Διαβάζοντάς τις κανείς, βλέπει μικρές στιγμές, αποσπάσματα από όλη αυτή την τρέλα, όλη αυτή τη παράνοια που μας κυρίεψε. Αλλά και αυτά τα αποσπάσματα είναι αρκετά για να καταλάβει κάποιος έστω και λίγο τι ζήσαμε, μιας κι αμφιβάλλω αν έχει συλλάβει κανείς το πλήρες μέγεθος αυτού που συνέβη κι άλλαξε τον κόσμο μας για πάντα.[...]

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου