Λογοτεχνία και γλώσσα στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση

Ως γνωστόν ο άνθρωπος φέρει "εν δυνάμει" στοιχεία του καλαισθητικού συναισθήματος, τα οποία του επιτρέπουν να δημιουργεί, να αναζητεί αλλά και να κατακτά το λογοτεχνικό λόγο, στον οποίο και αναπαύεται. Τη λογοτεχνία, όμως την εκφράζει η γλώσσα σε μορφή ειδική που γίνεται στο λογοτέχνη μέσο αποκάλυψης της πνευματικότητας του ανθρώπου και δύναμη δημιουργική, ικανή να αποτυπώσει τις μεγάλες συλλήψεις και να στίξει το χρόνο με τα μεγάλα έργα. Έτσι λογοτεχνία και γλώσσα συναποτελούν μια από τις κορυφαίες, αν όχι την κορυφαία, στιγμές της ανθρώπινης προσπάθειας προς το σκοπό να αποδώσει τη φύση της στη φάση των μεγάλων συλλήψεων και να αφήσει το αποτύπωμά της σ' έναν κόσμο που εκφράζεται από τον άλλο άνθρωπο, εκείνον του εγκλήματος και της διαστροφής. Η λογοτεχνία καθοσιώνει τη γλώσσα και η γλώσσα λαμπρύνει τη λογοτεχνία αφού το ποιόν της ανελικτικά μετακινείται από τα στοιχεία τα γλωσσικά προς τα γλωσσικά διανοήματα που εκφράζουν και συνέχουν τον πολιτισμό του λαού και την ευδοκίμησή του στο χώρο αυτό. Επειδή μάλιστα ο λογοτέχνης θεωρεί και θεωρεί τη γλώσσα ως μια συνέχεια και χωρίς κομματικές ξεπερασμένες ετικέτες, δίδει την ευκαιρία στο νέο να δει το λόγο ως δημιουργό της λογοτεχνίας και τη λογοτεχνία ως το ασφαλέστερο μέσο κατάκτησης του λόγου...

Περίληψη από τις εκδόσεις