Νεοελληνική λογοτεχνία Γ Λυκείου (θεωρητική-θετική κατεύθυνση)

Η λογοτεχνία αποτελεί το κύριο στοιχείο έκφρασης της κοινωνίας. Οι ποιητές και οι πεζογράφοι μιας εποχής, άνθρωποι ευαίσθητοι και με ένα αισθητήριο αλάνθαστο, συλλαμβάνουν τα μηνύματα των καιρών τους, τα προβλήματα που απασχολούν μικρές ή μεγάλες κοινωνικές ομάδες και εκφράζουν αυτό που οι άλλοι δεν έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν.
Μερικές φορές, βέβαια, οι λογοτέχνες λειτουργούν ως προφήτες. «Βλέπουν» πράγματα που έρχονται και ασχολούνται μ' αυτά. Γίνονται οι μπροστάρηδες των κοινωνικών αγώνων, εκείνοι που βοηθούν στη συνειδητοποίηση τους πολλούς. Μαζί με τους λογοτέχνες αγωνίζονται και οι άλλοι καλλιτέχνες: μουσικοί, ζωγράφοι, γλύπτες, ηθοποιοί... Ο Λόγος, όμως, δεν αρκείται στη συγκίνηση που δημιουργούν οι άλλες τέχνες. Καλλιεργεί τη σκέψη, τη γλώσσα και ως εκ τούτου οδηγεί πιο εύκολα και πιο γρήγορα στην ανύψωση του Πολιτιστικού επιπέδου.
Γι' αυτούς αλλά και πολλούς άλλους η αναβάθμιση του μαθήματος της Ελληνικής αλλά και της Παγκόσμιας Λογοτεχνίας στο Ενιαίο Λύκειο είναι ευπρόσδεκτη. Απαιτεί, όμως ψυχωμένους δασκάλους που θα μεταλαμπαδεύσουν το ιερό φως του λόγου στους μαθητές.