Δεν θέλω να πεθάνω, γιατί πώς θα ζω μετά χωρίς εκείνη;

Συλλογή ποιημάτων του Τάσου Κουράκη «Δεν θέλω να πεθάνω, γιατί πώς θα ζω μετά χωρίς εκείνη;». Στα ποικίλης μορφής και έκτασης ποιήματα του βιβλίου, διασταυρώνονται θέματα όπως ο έρωτας, η απώλεια και το τραύμα, η ταυτότητα, ο χρόνος και η μνήμη. Ο ποιητής, άλλοτε σε πιο προσωπικό βιωματικό τόνο και άλλοτε με περισσότερο «δοκιμιακό» ύφος, προσκαλεί τον αναγνώστη σε μια περιοχή όπου όλα αμφισβητούνται και ανακαλύπτονται από την αρχή, και όπου συνυφαίνονται αδιαχώριστα η ζωή με τον θάνατο, η αρχή με το τέλος, ο εαυτός με τον Άλλο, και το άτομο με την Ιστορία.

Το πρώτο ποίημα της συλλογής

Ασήμωσα το βαρκάρη να με πάει στην απέναντι πλευρά. Όχι
στις σκιές που διασταυρώνονται αενάως.
Μα στα έγκατα της ψυχής μου όπου βασιλεύουν οι
πληγές και τα τραύματα·
με τις ξεδοντιασμένες γριές επιθυμίες και τις
ξεμαλλιασμένες ενοχές.
Όλα τα καταχθόνια που μας κρατούν δεμένους στο
θάνατο πριν ακόμη πεθάνουμε.

Όταν δεν υπάρχει άλλος τρόπος παρά η κατάδυση στο
έρεβος του βυθού·
στις μαύρες τρύπες στο ορυχείο της ψυχής.

Με το κάρβουνο και τα διαμάντια σε ίση αναλογία.

Αβέβαιη η μάχη με τους δαίμονες.
Μπορεί να παραμείνεις στη λάσπη. Μπορεί και
να θρυμματίσεις τους φόβους.
Να αξιωθείς ζωή.

Έβαλα τη ζωή μου ενέχυρο και κέρδισα ζωή.