Σύστημα επιβίωσης

«Αυτούς τους ιδιόμορφους τρόπους με τους οποίους τραγικά και απελπισμένα η συνείδησή μας αναζητά ησυχασμό και ασφάλεια... αυτούς τους τρόπους, λοιπόν, η κοινωνία μας τους στιγματίζει ως παραβατική συμπεριφορά, ψυχασθένεια και τρέλλα ή τους επαινεί, αν συνάδουν προς τις τρέχουσες πολιτιστικές αντιλήψεις».

Ο Κουρτίδης είναι σοβαρά ανατρεπτικός. Χωρίς ίχνος φλύαρης επαναστατικότητας ανατέμνει, καταγράφει και συμπεραίνει ό,τι μέχρι τώρα κινείται θολά και ακαταλαβίστικα στη σκιά του Φρόυντ και των επιγόνων του.
Ανάμεσα στις μεθοδικές γραμμές των εξηγήσεών του, ο αναγνώστης διακρίνει τα μονοπάτια που καταλήγουν στους μεσσίες, τους τυράννους, τους συνεργούς και τα υπάκουα θύματά τους, παντού, στη μικρή και τη μεγάλη κλίμακα της κοινωνικής περιπέτειας. Μαθαίνει πως εξελίχθηκαν ιστορικά οι αντιλήψεις για την κατάτμηση του ανθρώπου σε μυαλό, ψυχή και σώμα. Βλέπει, κυριολεκτικά, την ακαταλληλότητά τους, καθώς αποκαλύπτονται ολοένα και περισσότερα για τον ανθρώπινο οργανισμό και τις αυτοθεραπευτικές του δυνατότητες. Κι έτσι, από την απόλαυση της ανάγνωσης, πλησιάζει την απόλαυση της ζωής.