Terra incognita

Συνάδελφοι και συνοδοιπόροι του Γιώργου Κούρια, θεωρήσαμε σημαντικό να συγκεντρωθεί σε έναν τόμο το μεγα-λύτερο μέρος των γραπτών του, ώστε να αποτυπωθεί η διαδρομή του από την ψυχιατρική στην ψυχανάλυση και η συνεισφορά του στην εγκαθίδρυση του ψυχα ναλυτικού λόγου στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες. Ξαναδιαβάζοντας τα κείμενά του οδηγηθήκαμε στην επιλογή όχι μόνο
αυτών που αναδεικνύουν τη διαρκή έγνοια και αναζήτηση
του Γιώργου Κούρια για τη σύνδεση της ψυχαναλυτικής θε-
ωρίας με την κλινική μέσα από τον άξονα του ακρογωνιαίου
λίθου της μεταβιβαστικής και αντιμεταβιβαστικής σχέσης,
αλλά και προφορικών παρεμβάσεών του, όπου αποτυπώνε-
ται η επιρροή της ψυχαναλυτικής του ματιάς όταν προσεγ-
γίζει θέματα που άπτονται της λειτουργίας θεσμών ψυχικής υγείας.
Απόσπασμα από τον πρόλογο των επιμελητριών της έκδοσης
«... το να κατεβάσω από το ράφι της βιβλιοθήκης και της λήθης αυτό το πόνημα σήμαινε να ξαναθυμηθώ πόσο στην εξέλιξη ενός ψυχαναλυτή η σχετική σιγουριά παραχωρεί τη θέση της σε όλο και πιο έντονες αμφιβολίες? κερδίζει, άραγε, σ’ αυτήν την ανταλλαγή, όπως συμ-
βαίνει στον Ζωρζ Μπρασένς, όταν εκχωρεί μια γωνιά ομπρέλας για μια γωνιά από παράδεισο; Δύσκολο ερώτημα. Πάντως, η αναπόφευκτη μερική απώλεια της ομπρέλας που προσφέρει η θεωρία μπορεί να μην ξεπληρώνεται με μια γωνιά κόλασης, σίγουρα όμως οδηγεί τον αναλυτήσε ολοένα πιο επίπονη αναρώτηση ως προς το τι εντέλει κάνει. Διότι δεν υπάρχει διόλου, σ’ ολόκληρο το επιστημονικό πεδίο, όμοιο παρά-
δειγμα με αυτό της ψυχαναλυτικής πράξης? απο τη μια να στηρίζεται σε εξαιρετικά συγκροτημένο και συνεχώς επανεξεταζόμενο θεωρητικό corpus και από την άλλη να διατηρεί μια ελάχιστη μονοσήμαντη συνάρτηση με αυτό, σε σημείο ώστε η θεωρία να μην παρέχει καμιά συμβουλή για τους επιμέρους χειρισμούς στη θεραπεία».
Γιώργος Κούριας