Νομική(οι) και ποίηση

Το Δίκαιο ρυθμίζει την οργάνωση μιας κοινωνίας, τους θεμελιώδεις θεσμούς και τα δικαιώματα τόσο στην ιδιωτική όσο και στη δημόσια σφαίρα, ενώ ταυτοχρόνως αποτελεί και τη γλώσσα του κράτους, δηλαδή της οργανωμένης εξουσίας βασίζεται στη λογική και σε αυστηρούς συλλογισμούς και έννοιες, την αντικειμενικότητα, τον αναλυτικό λόγο. Η Ποίηση διέπεται από τον ρυθμό, τη διαίσθηση, το συναίσθημα και χαρακτηρίζεται από πυκνή έκφραση. Είναι το "φέρον θεμέλιο της ιστορίας". Αποκαλύπτει το Είναι, τη συγκίνηση της άμεσης εμπειρίας, τον κόσμο του υποκειμένου. Δίκαιο και Ποίηση ανάγονται ωστόσο στη γλώσσα, εκφράζονται με αυτήν κινητοποιώντας τις δυνάμεις της, αποκρυσταλλώνουν την ανθρώπινη εμπειρία έχοντας ρίζα κοινή και στις απαρχές αδιαίρετη: μοιράζονται άραγε στόχους κοινούς και με ποιο τρόπο;
Τρεις συναντήσεις που έγιναν στη Νομική Θεσσαλονίκης, για να τιμηθούν οι ποιητές Πάνος Θασίτης και Κλείτος Κύρου και η ποιήτρια Μαρία Καραγιάννη, πτυχιούχοι της Σχολής, και θέτουν τον προβληματισμό της σχέσης μεταξύ Δικαίου, Νομικών και Ποίησης.

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)