Στοχασμοί πάνω στη ζωή μας. Σειρά Α

Τα πολλά μονοπάτια που οδηγούν προς τη μια πραγματικότητα είναι εφεύρεση ενός νου που δεν έχει ανοχή. Είναι το αποτέλεσμα ενός νου που καλλιεργεί την ανοχή. «Ακολουθώ το μονοπάτι μου και σεις ακολουθείτε το δικό σας, αλλά ας μείνουμε φίλοι και τελικά θα συναντηθούμε. Θα συναντηθούμε όμως, εσείς κι εγώ, αν εσείς πηγαίνετε προς βορρά και εγώ προς νότο; Μπορούμε να είμαστε φίλοι αν εσείς έχετε μια σειρά πίστεων και εγώ μια άλλη, αν εγώ δολοφονώ ομαδικά και σεις είσθε ειρηνικός; Η φιλικότητα συνεπάγεται μια σχέση στην εργασία μας, στη σκέψη μας. Υπάρχει, όμως, καμιά σχέση μεταξύ του ανθρώπου που ζει μέσα στην πλάνη και του ανθρώπου που είν' ελεύθερος; Ο ελεύθερος άνθρωπος μπορεί να προσπαθήσει να δημιουργήσει κάποιο είδος σχέσης με εκείνον που είναι σκλαβωμένος, αλλά εκείνος που ζει μέσα στην πλάνη δεν μπορεί να έχει σχέση με τον ελεύθερο άνθρωπο».

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου