Χαρμολύπη

Η ζωή και ο θάνατος, ο έρωτας και η απογοήτευση, ως έννοιες που ταυτίζονται μέσα από χιλιάδες αποχρώσεις περνώντας από τη μια στην άλλη. Πλημμύρα συναισθημάτων και βαθιών στοχασμών μέσα από ποιήματα που θα βρείτε μες στη μικρή αυτή συλλογή.

Ο ΑΡΛΕΚΙΝΟΣ

Τουλάχιστον δοκίμασα. Το να κάνεις λάθη είναι εύκολο, όλοι κάνουν. Το να αλλάζεις σαν άνθρωπος όμως είναι διαφορετικό. Δεν είναι σαν να αλλάζεις τη μουσική που ακούς μέσα στο κεφάλι σου, είναι σαν να μοχλεύεις τον άξονα περιστροφής του εαυτού σου χωρίς να βγαίνεις έξω από αυτόν. Η παραμικρή απόκλιση θέλει τεράστια δύναμη. Να κοιτάξεις μέσα στην άβυσσο και να γυρίσεις πίσω με καθαρή ψυχή, αφήνοντας πίσω τη ζοφερή φρίκη της προσωρινής πραγματικότητας και να ξεβραστείς στο φως, μόνος, άνευ υπαρχόντων και ιδεών. Ναι, είσαι κενός μα και καινός. Έχει άλλο χρώμα η ύπαρξη του ανθρώπου που έχει λερώσει και έπειτα ξεπλύνει την ψυχή του, μοιάζει πιο καθαρή και σίγουρα είναι. Πότε ήταν η τελευταία φορά που έκανε ο καθένας μας μια κάθαρση; Γεννιόμαστε αναμάρτητοι, έχουμε αυτό το θεϊκό δώρο, μα ζούμε μια ζωή ξεψυχισμένη, μια ευθεία καρδιογραφήματος. Πρέπει να γεννιέται και να πεθαίνει κανείς πολλές φορές, αλλιώς δεν είναι ζωντανός, είναι σκιά περιπλανώμενη.