Τα 100 χρόνια είναι λίγα, πολύ λίγα!

Η ουσία της ζωής του ανθρώπου δεν προσδιορίζεται από την ηλικία, μα από τη θέση που σε κάθε φάση της ζωής του παίρνει απέναντι στα αμείλικτα διλήμματα της ύπαρξης: μαχητικότητα ή παραίτηση, απαιτητικότητα ή μοιρολατρία, αισιόδοξη οπτική ή πεσιμισμός. Και η Ειρήνη, η κεντρική ηρωίδα της μυθιστορηματικής αυτής βιογραφίας, απάντησε νωρίς στα διλήμματα αυτά, επιδιώκοντας σε κάθε περίοδο αλλά και σε κάθε όψη της πορείας της στον κόσμο τούτο να ζήσει μια ζωή ολοδική της κι όχι ξένη, γεμάτη νεανικό οίστρο κι όχι κενή από την «πρώτη ουσία, την αρχή».
Την ευτυχία την αναζητούσε όχι σε μακρινούς παράδεισους, αλλά στις απλές καθημερινές χαρές, ακόμα και στα αγαθά που η φύση απλόχερα χαρίζει: στον ήλιο που μας ζεσταίνει, στην βροχή που μας δροσίζει, στον άνεμο που μας αναζωογονεί. Ένα οδοιπορικό σε ολόκληρο τον 20ό και στις αρχές του 21ου αιώνα με τα μάτια μιας γυναίκας ελεύθερης κι ασυμβίβαστης, που ρούφηξε τη ζωή ως το μεδούλι.
Η διαδρομή μιας γυναίκας που ερωτεύτηκε τη ζωή και μάλωσε με το θάνατο.