Πολυτεχνείο

Μια μέρα (μιας Μαίρης) ένας παππούς κι ο εγγονός του, που μένουν στου Ζωγράφου, πέφτουν πάνω στο μνημείο που υπάρχει στην περιοχή για τον 5χρονο Δημήτρη Θεοδώρα, που σκοτώθηκε από ελεύθερο σκοπευτή στις 17-11-73. Ο παππούς συγκινείται και συγχίζεται και ξεκινά μια μακρινή βόλτα με τον μικρό στην Αθήνα. Οι δύο μαμάδες του μικρού δεν του έχουν μιλήσει για το Πολυτεχνείο και τη χούντα, οπότε αναλαμβάνει ο παππούς κι, επειδή η χούντα δεν προέκυψε απ' το πουθενά, κάνει μια μικρή αναδρομή στο τι προηγήθηκε στη χώρα. Περιγράφει τη ζωή κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, λέξης που δυσκολεύει τον εγγονό, κι ό,τι αυτή συνεπαγόταν για όποιον δεν συμφωνούσε.
Η βόλτα τους τους φέρνει στη Βουλή, όπου προσπερνούν τη φωτογραφία του Ιάσονα Λαλαούνη, και στη Γλάδστωνος, όπου σκοτώθηκε ο Ζακ και στη διάρκεια της κατοχής αντιστασιακή οργάνωση είχε βάλει βόμβα στα γραφεία των δωσιλόγων. Τέλος φτάνουν στο Πολυτεχνείο.
Το βιβλίο περιλαμβάνει ένα χρονολόγιο της δικτατορίας από το 1967 ως το '75 και σκίτσα των ταυτοποιημένων 24 νεκρών του Πολυτεχνείου, μαζί με χάρτη των σημείων δολοφονίας τους. [Στο διάστημα που γραφόταν το βιβλίο ταυτοποιήθηκε κι 25ος, ενώ οι τραυματίες ξεπερνούσαν τους 1000]. Τέλος, υπάρχει το επίμετρο ενός εκπαιδευτικού με το ψευδώνυμο Μπαμπάλ, που προτείνει δραστηριότητες για γονείς και δασκάλους. Συνολικά είναι ένας πολύ ωραίος τρόπος να μιλήσουμε στα παιδιά γα το θέμα.