Υπάρχει Θεός; Κι αν ναι γιατί διστάζει να εμφανιστεί;

Ο Θεός είναι ένα κοχύλι με πορφυρό χρώμα κι ελικοειδές σχήμα, είναι η θάλασσα σε ώρα καταιγίδας είναι η απόχρωση της αύρας κάθε όντος που διαπράττει κάτι βαθύ κόκκινο, είναι το Φλαμένγκο της Κριστίνας Όγιος στο Ηρώδειο, είναι η τελευταία τρίλια της "opus 15 No 2 nocturne" του Chopin, είναι σόλο σαξόφωνο στο πίσω μπαλκόνι διαμερίσματος λαϊκής πολυκατοικίας, είναι τα χέρια της Μακάροβα στη "Λίμνη των Κύκνων", είναι η μοίρα του Οιδίποδα κι ο θάνατος του Κοριολάνου, είναι το χαμόγελο ενός παιδικού φίλου λίγο πριν μεγαλώσει, είναι τα μάτια της Αλίκης Lidell, είναι μια ξεφούσκωτη μπάλα ποδοσφαίρου σε προαύλιο βομβαρδισμένου σχολείου στο Σεράγεβο, είναι απόδραση από φυλακή ασφαλείας, είναι ένα όνειρο που επαναλαμβάνεται ώσπου να επαληθευτεί, είναι μια επιληπτική κρίση σε δημόσιο χώρο, είναι το μαχαίρι του καυγατζή και είναι μερικές φορές και το υγραμένο σλιπ μιας πουτάνας που έφτασε σε οργασμό με πελάτη.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου