Κβάζαρ ή εκεί που βρίσκονται τα χαμένα

Εφτά μέρες δημιουργίας -εφτά κοιλάδες μνήμης. Η έκτη κοιλάδα είναι του Κβάζαρ, φύλακα της πύλης για κει που βρίσκονται τα χαμένα, που είναι ένα πλάσμα θαυμαστό και παράξενο γεμάτο φως.
Ο Αμορ, ο ήρωας της ιστορίας, βγαίνει από ένα παραμύθι κι ακολουθώντας τη δική του πορεί αναζητά «εκεί που βρίσκονται τα χαμένα» αυτό που θα κέρδιζε αν είχε ακολουθήσει την πορεία του παραμυθιού. Μαζί με το φίδι του, διασχίζει τις εφτά κοιλάδες με τις μνήμες - μνήμες γένεσης, διάσπαρτες σε μικρές ιστορίες.
Ένα παραμύθι για μεγάλους που μιλάει για το χώρο και το χρόνο, τα όνειρα, τη ζωή - ένα ταξίδι στον κόσμο.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

ΚΡΙΤΙΚΗ



Η Ευαγγελία Λαμπρέλλη, γνωστή μας και από άλλα βιβλία για παιδιά, όπως τα «Ηταν μια φορά ένα πυρηνικό εργοστάσιο», «Το ψαράκι που δεν μπορούσε να ονειρευτεί», «Χωραφάκι στο φεγγάρι» κ.ά., γεννημένη στον Πειραιά, κάτοικος Βρυξελλών, εδώ και πέντε περίπου χρόνια έχει κατακτηθεί από την τέχνη της αφήγησης παραμυθιών. Είναι μέλος του «Atelier des conteurs» του Henri Gougaud, στο Παρίσι, και της βελγικής ομάδας αφηγητών «Passeurs d' Histoires».

Μόλις τον περασμένο μήνα είχαμε την τύχη να την απολαύσουμε να αφηγείται, σε αίθουσα των Αθηνών, παραμύθια απ' όλο τον κόσμο, παμπάλαια, πάνσοφα, με τρόπο συναρπαστικό, υποβοηθώντας ώστε να αναδυθούν από τη λησμονιά όλες αυτές οι αρχαίες ιστορίες των λαών, οι οποίες ουσιαστικώς δεν διαφέρουν μεταξύ τους, καθώς ο άνθρωπος είναι παντού και πάντα ο ίδιος.

Το καινούριο βιβλίο της «Κβάζαρ ή εκεί που βρίσκονται τα χαμένα» ξετυλίγεται σαν παραμύθι και αναστατώνει σαν ταξίδι. Ωσάν εκείνα τα ταξίδια που πραγματοποιούσαν σε παλιότερους χρόνους άνθρωποι με σεπτή μορφή και ανήσυχα μάτια, αναζητώντας την ψυχή τους ή τον ήχο από τη φωνή του Θεού ή και αγέννητα ακόμη ερωτηματικά, μόνοι τους, οδοιπορώντας σε άξενους δρόμους, δίχως αποσκευές και βάρη, ντυμένοι την αγωνία της ύπαρξης και τη λαχτάρα της αναζήτησης.

Αλλωστε και το βιβλίο μ' ένα ταξίδι ξεκινά: «Στην αρχή ήταν το ταξίδι. Την πρώτη μέρα ο Θεός πήρε στα χέρια του το σκοτάδι, το 'πλασε να γίνει μάζα πυκνή -πολύ πυκνή- κι ύστερα φύσηξε μέσα του το ταξίδι. Ετσι το σκοτάδι θέλησε να ταξιδέψει και η λαχτάρα του να φύγει ήτανε τόση, που αναστέναξε βαθιά...».

...Μια μέρα ο Αμορ ο βοσκός γλίτωσε το φίδι από τη φωτιά και παίρνοντάς το αγκαλιά «Πού είναι το σπίτι σου;» το ρώτησε. Και το φίδι αποκρίθηκε: «Οπου είναι και το δικό σου...». Κι έμειναν μαζί στο λιβάδι με τα πρόβατα. Μα δεν πέρασε καιρός και η καρδιά του ανθρώπου είδε τα ταξίδια να τον καλούν. Ετσι ταξίδεψαν. Και ταξίδεψαν.

Ταξίδι σε κόσμους μυστικούς, σε φως και σκοτάδι, σε τρικυμίες και ηλιοβολές, ταξίδι αυτογνωσίας και αθωότητας, όπου γεύσεις, ευωδιές και αγγίγματα έχουν τη συγκίνηση του αρτιγέννητου, διέσχισαν τις επτά κοιλάδες της ερήμου που αντιστοιχούν στις επτά μέρες της δημιουργίας, γυρεύοντας τον τόπο όπου φυλάσσονται τα χαμένα: οι λαχτάρες και οι αγάπες, οι ελπίδες και η εγκαρτέρηση, η έγνοια και η στοργή, οι μικρές ταπεινές χαρές, τα λησμονημένα παραμύθια, οι κρυφές αγάπες. Κι ακόμη, όλα όσα ήταν να γίνουν και δεν έγιναν. Την πύλη που οδηγεί εκεί τη φυλά ο Κβάζαρ*, το περίλαμπρο άστρο, ο οποίος για να τους επιτρέψει την είσοδο απαίτησε να του αφηγηθούν την ιστορία τους, «...γιατί μονάχα όσοι γνωρίζουν την ιστορία τους ξέρουν τι έχουνε και τι τους λείπει...».

Η ιστορία βασίστηκε σ' έναν πανάρχαιο ελληνικό μύθο, τη «Γλώσσα του σκοταδιού», ο οποίος αργότερα διαδόθηκε σε όλα τα Βαλκάνια. Η Ευαγγελία Λαμπρέλλη, όμως, εμπνευσμένη, καθώς μας λέει, από τη μαγεία της καινούριας Φυσικής, και από τη λατρεία της στα παραμύθια των λαών, της προσέδωσε αυτή την καινούρια μορφή, τη γεμάτη από καθημερινές αλήθειες, αναδεικνύοντας με το δικό της ευφραδή κι εντούτοις λιτό τρόπο τους δεσμούς και τις ιδέες και τα αισθήματα που δίνουν νόημα στη ζωή και κάνουν ωραιότερο και ουσιαστικότερο το ανθρώπινο «ταξίδι».

Για νεαρούς αναγνώστες και για μεγαλύτερους.



*Κβάζαρ -το πιο λαμπερό φαινόμενο στο σύμπαν- οι κβάζαρ έχουν μέγεθος αστεριού αλλά εκπέμπουν φως σαν εκατοντάδες γαλαξίες.



ΕΛΕΝΗ ΣΑΡΑΝΤΙΤΗ

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ - 20/06/2003