Μονόπρακτα: Μια παληόγλωσσα, Εν σιδηροδρόμω, Υπό εχεμύθιαν

Η προσήλωση μας στο παρόν και η έγνοια μας για το μέλλον του θεάτρου και των δημιουργών του δεν πρέπει να μας αποστρέφει από το παρελθόν, ιδιαίτερα από τον κοσμογονικό 19ο αιώνα στη διάρκεια του οποίου συναντάμε όλες τις σπουδαίες αφετηρίες που συνθέτουν τη σημερινή θεατρική μας πραγματικότητα.

Ίσως, να είναι νομοτελειακό το φαινόμενο πως οι πρωτοπορίες των αρχικών και των μεταγενέστερων δεκαετιών του προπερασμένου αιώνα, είναι ξεχασμένες σήμερα και οι πρωτομάστορες, οι σκαπανείς που άνοιξαν τους δρόμους σε όλες τις κατευθύνσεις έχουν ωχριάσει.
Ο 19ος αιώνας είναι η κοιτίδα του θεάτρου μας, η καταγωγή και ο μητρικός μας τόπος.
Οι άνθρωποι εκείνοι, που τα ονόματα και το έργο τους λίγοι από μας μισοξέρουμε, είναι αυτοί που θεμελίωσαν το θέατρό μας, αυτό το θέατρο που σήμερα παρακολουθούμε, υπηρετούμε και απολαμβάνουμε.

Μ' αυτό το αίσθημα ευθύνης, το περιοδικό Τόπος Θεάτρου σε συνεργασία με τις εκδόσεις Φίλντισι προγραμμάτισε μια σειρά βιβλίων που αναφέρονται σε θεατρικούς συγγραφείς του 19ου αιώνα και στο έργο τους.
Πρώτο της σειράς είναι το βιβλίο για τον Νικόλαο Λάσκαρη, το οποίο περιλαμβάνει κείμενα για τον σπουδαίο θεατρικό μας πρόγονο και τρεις από τις χαρακτηριστικότερες κωμωδίες του: Μια παληόγλωσσα, Υπό εχεμύθιαν, Εν σιδηροδρόμω.