Η κτηνωδία ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΟ

Είναι μια ζεστή ανοιξιάτικη νύχτα. Μια γυναίκα περπατάει καταμεσής στην Εθνική Οδό που ενώνει την επαρχία του Τάραντα με το Μπάρι. Είναι γυμνή, χλομή και γεμάτη αίματα. Όταν αργότερα εντοπίζεται νεκρή, η ταυτότητά της αποκαλύπτεται. Κανένας όμως δεν είναι σε θέση να περιγράψει με βεβαιότητα τις συνθήκες του θανάτου της. Οι περισσότεροι πιστεύουν πως πρόκειται για αυτοκτονία. Είναι όμως έτσι; Η Κλάρα ήταν η μεγαλύτερη κόρη μιας ισχυρής οικογένειας τοπικών εργολάβων, των Σαλβέμινι, οι οποίοι διατηρούν στενούς και σκοτεινούς δεσμούς με κύκλους της πολιτικής και της οικονομίας. Όμως τι σχέση είχε η Κλάρα με τις βρόμικες δουλειές του πατέρα της; Ο αινιγματικός Μικέλε, ο αδελφός της, αρχίζει να διερευνά το βίαιο τέλος της. Σταδιακά φανερώνεται ένας κόσμος διεφθαρμένος και ανήθικος όπου το χρήμα και η δίψα για την εξουσία ισοπεδώνουν τα πάντα. Στην Κτηνωδία ο Νικόλα Λατζόια δεν παρακολουθεί μόνο την κατάρρευση μιας μεγαλοαστικής οικογένειας, ακτινογραφεί και την παρακμή μιας ολόκληρης κοινωνίας. Το μυθιστόρημα επαινέθηκε από την κριτική για το σύνθετο ύφος και την αφηγηματική του ένταση. Το 2015 τιμήθηκε με το Βραβείο Strega, την υψηλότερη λογοτεχνική διάκριση της Ιταλίας.



«Μια οικογενειακή ιστορία, μια ιστορία για κάποιους πλούσιους, για κάποιους Ιταλούς, για μια ανθρωπιά αισχρά εξουθενωμένη, παραμορφωμένη. Ένα μυθιστόρημα εξαιρετικά δυνατό και περίτεχνο».

GOFFREDO FOFI, Internazionale



«Ο Νικόλα Λατζόια παίρνει τις αποστάσεις του από την ιστορία που αφηγείται με ένα ύφος πολύ προσεκτικό, σαν νυστέρι που χαράζει τη σάρκα».

PAOLO MAURI, La Repubblica



«Η κτηνωδία […] είναι ένα είδος χαρτογράφησης των συναισθημάτων. Ο Νικόλα Λατζόια δεν έγραψε ένα μυθιστόρημα για το κακό και τη βαρβαρότητα, έγραψε, αντιθέτως, για την αδυναμία αυτού του διχασμένου πλάσματος που λέγεται άνθρωπος».

MARCO BELPOLITI, L’Espresso



«Ένας από τους πλέον ενδιαφέροντες συγγραφείς της γενιάς μας των σαραντάρηδων και όχι μόνο».

MICHELE DE MIERI, La Domenica del Sole 24 Ore