Χρυσόστομος Σμύρνης

"... Ο κ. Δημήτριος Λαζογιώργος Ελληνικός συνέθεσε μια τραγωδία χρόνου και λόγου. Με σκηνές αδρές και δραματικά διαλογικά μέρη αποτυπώνει και το φανατισμό και το πάθος. Θα ήταν παράλογη και αντιδραστική μια στατική συγκάλυψη της μορφής της βίας, που "θάλπεται" σε πρωτογονικές τέτοιες μαζικές αθλιότητες. Ο άγριος απροσχημάτιστος σωβινιστικός φανατισμός είχε καταλύσει κάθε πολιτισμική επίφαση. Η άγρια τσέτικη εκδικητικότητα είχε ποδοπατήσει την κοινωνική συνείδηση ευθύνης στα χονδρά της εμπαθή στιβάλια. Το έργο, με δυνατές αναφορές στις πράξεις της βίας, σε αντιπαράθεση με τη γαλήνια μορφή του ιεράρχη της θυσίας, υψώνεται. Και αποδίδει με δυνατή σκηνική δράση την τρομερή πολιτισμική δυσαρμονία των εναλλαγών "νίκης" και "ήττας" των δύο γειτόνων λαών, στα κράσπεδα των διεθνών συμφερόντων και αντιπαραθέσεων. Ο συγγραφέας με τραγικές εικονίσεις των οχλικών φόνων κι εκδικήσεων μίας "έξωθεν επιβεβλημένης" επικρατήσεως των όπλων, παρέχει με πολλή ζωντάνια και σκηνική δεξιότητα δυνατές ψυχογραφικές αποτυπώσεις. Ιδίως στις εναργείς εκφράσεις της ασυδοσίας τους στίφους εις βάρος ενός ανυπεράσπιστου λαού δύο εκατομμυρίων Ελληνισμού της Ιωνίας κι ενός από τους πιο συνετούς, μορφωμένους και μαρτυρικούς ιεράρχες της χριστιανοσύνης. Μέσα σε επιβλητικά σκηνικά και διαλογικά δρώμενα, ξετυλίγει τον καιρό και τον πόνο με εναργέστατες θεατρικές δομές και καταθέσεις που συγκινούν και προβληματίζουν, συναρπάζουν και διδάσκουν πολλά από τα βαθύτερα μυστικά της ψυχής, μέσα στην κακοσύνη του χρόνου."