Σκηνικό γάμου

«Καταφθάνει η γαμήλια τούρτα, σε δίσκο πελώριο, που τον κουβαλούν δυο γκαρσόνια. Καθώς περπατούν, τρεμουλιάζει στο ρυθμό του βαδίσματος εκείνος ο πύργος της Βαβέλ από σου με κρέμα, με το παραδοσιακό ζεύγος των νεόνυμφων στην κορυφή. Λέει στον εαυτό του: "Εγώ είμαι το ανθρωπάκι εκεί πάνω. Εγώ είμαι". Αναρωτιέμαι ποιος μπορεί να επινόησε τέτοιο γελοίο γλυκό, την γκροτέσκα πυραμίδα που τη στολίζουν μικρά κουφετάκια από ασημένια ζάχαρη, φιστικί φύλλα από άζυμο ψωμί και τριαντάφυλλα από αμυγδαλωτό, την τερατώδη ζαχαροπλαστική δημιουργία, που στέκεται πάνω σε βάθρο από νουγκατίνα.
Και το ζευγάρι που είναι καρφωμένο στην κορυφή, τι ακριβώς συμβολίζει; Τις δοκιμασίες που μοιράζονται οι δυο τους; Τη ριψοκίνδυνη άνοδο μέχρι τον έβδομο ουρανό; Τον ισχυρισμό όσων φαντάζονται ότι ο έρωτας διαρκεί για πάντα;»

Η τρυφερή αλλά και πικρή συνάμα εξιστόρηση μιας γαμήλιας τελετής, στη διάρκεια της οποίας όλες οι βεβαιότητες ανατρέπονται.

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)