Ο ιππότης Ράμσεϋ

Ο Άντριου Μάικλ Ράμσεϋ, γνωστότερος ως Ιππότης Ράμσεϋ, μπορεί να θεωρηθεί ένα ιδανικό αναγεννησιακό πρότυπο, ένας homo universalis, υπήρξε άνθρωπος οικουμενικός, ο οποίος ενσάρκωνε όλα τα ιδανικά της εποχής του, το ερευνητικό και κριτικό πνεύμα, τη φιλομάθεια, κυρίως δε την τάση για ενασχόληση με κάθε αντικείμενο της λογοτεχνίας και της επιστήμης. Παρά ταύτα, η βιβλιογραφία για τον Ράμσεϋ, το Λόγο του και τις εκδοχές αυτού, υπήρξε πενιχρή. Είτε διότι η καθ' εαυτή μελέτη της προσωπικότητας και των πνευματικών του επιτευγμάτων κρίθηκε ως αντικείμενο δευτερεύουσας σημασίας είτε διότι οι ιστορικοί θεώρησαν ότι οι επιτηδευμένες και στα όρια του μύθου αναφορές στο πρόσωπο και το έργο του ήταν επαρκείς για την ολοκληρωμένη αποτύπωση του θέματος.
Συγγραφέας, φιλόσοφος, λόγιος, αναζητητής της εσωτερικής θεολογίας, οπαδός του Ησυχασμού και διάπυρος Ιακωβίτης, υπήρξε ευεπίφορος στις επιρροές των κύκλων στους οποίους κινήθηκε, είτε αυτοί προέρχονταν από τη γαλλική αριστοκρατία και την αγγλική διανόηση είτε από τους εξόριστους Στιούαρτ και τους τέκτονες. Έμεινε στην ιστορία για τα πολιτικά, κοινωνικά και ιστορικά του δοκίμια, το αξιοσημείωτο μυθιστόρημα διάπλασης που εξέδωσε το 1727 με τίτλο Τα Ταξίδια του Κόρου, αλλά και το Λόγο του, ο οποίος αποτέλεσε έναν αληθινό καταστατικό χάρτη για το σύγχρονο Τεκτονισμό. Η πραγματικότητα είναι ότι μικρή υπήρξε η τεκτονική του δραστηριότητα, μολονότι θεωρήθηκε δημιουργός ορισμένων εκ των ανώτερων βαθμών (καθώς και ενός ολόκληρου τεκτονικού συστήματος), χωρίς βεβαίως να είναι.
Η μελέτη έχει ως στόχο την κατά το δυνατόν αρτιότερη ιστορική προσέγγιση της προσωπικότητας του Ράμσεϋ, των πολιτικών και φιλοσοφικών του κινήτρων, καθώς και των εν γένει ιδανικών του, όπως αυτά εξάγονται μέσα από πηγές της εποχής του, αλλά και έργα σύγχρονων ιστορικών. Στα παραρτήματα, μεταξύ άλλων, επιχειρεί-ται η ακριβής απόδοση των δύο εκδοχών του Λόγου (χειρόγραφη και έντυπη), η ανεύρεση των πηγών στις οποίες αυτός βασίστηκε, αλλά και η πληρέστερη ερμηνευτική ανάλυση αυτού.