Μάθημα ιστορίας

Διαβάστε οπωσδήποτε αυτό το βιβλίο!
Είναι ένα αληθινά μεγάλο μάθημα ιστορίας αλλά και μια μεγάλη κατάθεση ψυχής. Αφορά ειδικότερα τον καθένα που αισθάνεται Έλληνας και ενδιαφέρεται για το παρελθόν του, ως σημαντικό προσδιοριστικό στοιχείο της ταυτότητάς του, αλλά και γενικότερα, τον καθένα που ενδιαφέρεται να διακρίνει την επιστήμη από τον τσαρλατανισμό και τον κομπογιαννιτισμό. Είναι η οδύσσεια μιας ακαδημαϊκού που επέλεξε να υποστηρίξει τη θέση ότι Ιστορία = εξακριβωμένα γεγονότα και παράθεση αποδεικτικών στοιχείων βάσει έρευνας, απέναντι στη θέση ότι Ιστορία = ευφάνταστες υποθέσεις στηριγμένες σε ανταγωνιστικές πιθανότητες και βολικά στοιχεία.
Αυτά σε ένα πρώτο επίπεδο. Από εκεί και πέρα η υπόθεση της ακαδημαϊκής διαμάχης περιπλέκεται όσο ανακύπτουν κι εμπλέκονται στη διαμάχη ζητήματα φυλής, μαύρης υπερηφάνειας, ρατσισμού και αντισημιτισμού, ξένων κι ολότελα διαφορετικών προς την επιστημονική τεκμηρίωση οικονομικών ή άλλων συμφερόντων, ζητήματα κύρους, δικαστικής αντιπαράθεσης και πολιτικής ορθότητας σε μια χώρα όπου όλοι έχουν κάθε νομικό και πολιτικό δικαίωμα να έχουν λόγο για όλους και για τα πάντα. Αυτό έχει αποτέλεσμα η διαμάχη να ξεφύγει από τον ακαδημαϊκό χώρο και να γίνει περίπλοκο και δυσεπίλυτο κοινωνικό ζήτημα όπου παίζουν σημαντικό ρόλο και οι διάφορες ομάδες πίεσης (κοινώς λόμπι).
Ωστόσο – κατά την ταπεινή μου γνώμη – σημαντικότερη και καταγωγική για τα υπόλοιπα είναι η φιλοσοφική διαμάχη πίσω από την όποια ακαδημαϊκή αντιπαράθεση. Διότι εδώ υπάρχει μια ανηλεής σύγκρουση ανάμεσα στο πνεύμα ενός Διαφωτισμού που πρεσβεύει ένα διακριτό επίπεδο ουσιοκρατίας και στο πνεύμα του Μεταμοντερνισμού που ομνύει στην απουσία κάθε Ουσίας και την υποκατάστασή της από το πλαίσιο της Δομής. Ποιο από τα δυο θα επικρατήσει τελικά και ποιο θα είναι το μέλλον της Αλήθειας;
Το βιβλίο μας δίνει μια εξαιρετική περιγραφή του ακαδημαϊκού χώρου των ανθρωπιστικών επιστημών στην Αμερική τα τελευταία 15- 20 χρόνια αλλά και του τρόπου σκέψης που κυριαρχεί στην Αμερική. Το κατά πόσο ακόμα θα δικαιούνται οι ανθρωπιστικές/ κοινωνικές επιστήμες τον τίτλο της επιστήμης και δε θα εκπέσουν στο επίπεδο των σπουδών εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από ανθρώπους και επιστήμονες σαν τη Mary Lefkowitz που θα έχουν τη θέληση και την αντοχή να υπερασπίζονται κόντρα σε διαστρεβλώσεις, συκοφαντίες και πολιτικές ορθότητας το αυτονόητο. Ποιο είναι αυτό; Από τον καιρό ακόμα του Σωκράτη ( που κάποιοι τον θέλουν μέλος της μαύρης φυλής!) είναι πως η Αλήθεια δεν είναι ταυτόσημη με τη μια ή την άλλη άποψη, τις υπερβαίνει γιατί οφείλει να στηρίζεται σε αποδείξεις.
Τόσο απλό αλλά και τόσο δύσκολο να το δεχτούν ορισμένοι…