Λεξικό νομικών όρων

Αγγελική Α. Κατσίγιαννη, Αθανάσιος Ι. Καμπύλης, Αναστάσιος Β. Μπρακατσούλας, Αντώνιος Ν. Αναστασάκης, Ειρήνη Ν. Ιωαννίδη, Ελένη Α. Καρνιάτη, Ευμορφία Κ. Μπουραντά, Ηλίας Ν. Τασόπουλος, Ιωάννης - Αλέξανδρος Γ. Χριστόπουλος, Κωνσταντίνα Ν. Κακογιάννη, Μαρία Δ. Παντελάκη, Όλγα Μ. Αμπαρτζάκη, Ουρανία Α. Πέππα





Το δίκιο είναι και δίκαιο, (όχι πάντα και αντιστρόφως). Οι κοινές λέξεις στη νομική επιστήμη τις περισσότερες φορές αποκτούν άλλη ή ιδιαίτερη σημασία, γίνονται αόριστες νομικές έννοιες και, το κυριότερο, αποδίδουν ένα ολόκληρο νομικό σύστημα, διαφορετικό ενδεχομένως από ένα άλλο, όπως πράγματι συμβαίνει στην περίπτωση του αγγλοσαξονικού νομικού συστήματος και της ορολογίας του σε σύγκριση με το ελληνικό και εν γένει το ηπειρωτικό ευρωπαϊκό νομικό σύστημα και την εκεί ορολογία τους.

Τη σημερινή, συνεπώς, εποχή της παγκοσμιοποίησης και της τάσης για διεθνοποίηση (ή, τουλάχιστον, κοινοτικοποίηση) του δικαίου, όπου πια οι αντιθέσεις μεταξύ ανέκαθεν διαφορετικών νομικών συστημάτων, όπως των ανωτέρω, αμβλύνονται συνεχώς, η νομική μετάφραση, που εύλογα χαρακτηρίζεται ως "διαρκές εφαρμοσμένο συγκριτικό δίκαιο¨", και ιδίως η μετάφραση και απόδοση της αγγλοσαξονικής νομικής ορολογίας, όπως το ανά χείρας πόνημα, αποτελεί το κατ' εξοχήν αναγκαίο σήμερα εργαλείο του νομικού αλλά και του απλού ιδιώτη να κατανοήσουν, ο μεν πρώτος το δίκαιο, ο δε δεύτερος το δίκιο του (ή μη), όπως πια αυτά τείνουν να διαμορφωθούν σε ένα κοινό σύστημα δικαίου μιας παγκόσμιας δικαιοσύνης.

Προς την κατεύθυνση αυτή, η παρούσα έκδοση χαίρει ορισμένων ιδιαιτεροτήτων.

Μία πρώτη ιδιαιτερότητα, είναι ότι, εκτός από την ετυμολογία, η οποία από μόνη της δεν μπορεί πάντα να αποδώσει πλήρως και ασφαλώς μια νομική έννοια, (εξ ου και πολλές ετυμολογίες συμπίπτουν για διαφορετικές, μη συνώνυμες μεταξύ τους λέξεις), η απόδοση των λέξεων συνοδεύεται και από σύντομη ερμηνεία τους. Με τον τρόπο αυτό, παρέχεται σύντομη και εύληπτη γνώση και κατανόηση του αγγλοσαξονικού συστήματος δικαίου, πράγμα χρήσιμο ιδίως για τον μη νομικό, (λ.χ. μεταφραστή), στον οποίο επίσης απευθύνεται το παρόν λεξικό, ώστε το τελευταίο μπορεί να ειπωθεί ότι αποτελεί ταυτόχρονα και ένα καθαρά νομικό λεξικό.

Μία δεύτερη ιδιαιτερότητα, είναι το πλήθος των λέξεων που περιέχονται στο λεξικό, που είναι πραγματικά μεγάλο σε σύγκριση με τα μέχρι σήμερα δεδομένα, ώστε εύλογα μπορεί να γίνει λόγος για ένα πλήρες πια λεξικό νομικών όρων. Σημειώνεται, ότι, εξ όσων γνωρίζουμε, πολλές λέξεις αποδίδονται για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα. Ακόμη και λατινικοί όροι, ιδιαίτερα συνήθεις στο αγγλοσαξονικό σύστημα δικαίου και ως κάποιο βαθμό γνωστοί και στο ελληνικό νομικό σύστημα, έχουν ομοίως αποδοθεί, ώστε πράγματι το λεξικό δικαίως απευθύνεται και σε μη νομικούς.

Μία τρίτη, τέλος, (μεταξύ άλλων), ιδιαιτερότητα είναι ότι το παρόν λεξικό έγινε, με την φροντίδα του εκδοτικού οίκου, από εν ενεργεία δικηγόρους, ώστε μπορεί ευσεβάστως να ειπωθεί ότι έχει επιδειχθεί η δέουσα κατανόηση, απόδοση και μεταφορά των όρων και με βάση την τυχόν αντίστοιχη ή παραπλήσια έννοια τους στην ελληνική νομική πραγματικότητα και πρακτική.

Επίσης, στο τέλος του λεξικού παρατίθεται αναλυτικό Ελληνοαγγλικό λεξικό νομικών όρων με απλή ετυμολογία (χωρίς ερμηνεία) των λέξεων, που βασίζεται στο κυρίως λεξικό, αποτελώντας κατά κάποιο τρόπο ένα είδος ευρετηρίου της ορολογίας του.

Ο εκδοτικός οίκος Σταφυλίδη με την μακρά επιτυχή παράδοση του στο χώρο των λεξικών, ιδίως της ειδικής (επιστημονικής) ορολογίας, τολμά και προωθεί με το παρόν εγχείρημα το δύσκολο και γεμάτο έντονες αμφισημίες και αμφισβητήσεις έργο της νομικής μετάφρασης, που συνεχώς διαπλάθεται, όπως και οι έννοιες που μεταφράζονται, παραμένοντας πάντα ανοιχτός σε κάθε επιστημονική κριτική.