Φόνος στην κουζίνα του Πτολεμαίου

Ο συγγραφέας – λάτρης της μαγειρικής τέχνης, όπως ο ίδιος δηλώνει – είχε την ευρηματική ιδέα να συνδυάσει τις διαθέσιμες πληροφορίες για τις διατροφικές και μαγειρικές συνήθειες του αρχαίου κόσμου με μια αστυνομικού τύπου μυθιστορηματική αφήγηση.
Η πλοκή του βιβλίου εκτυλίσσεται στην εποχή της ελληνιστικής περιόδου και εκτείνεται στις σημαντικότερες περιοχές του τότε ελληνικού κόσμου.
Το ύφος της αφήγησης είναι λιτό, χωρίς περίτεχνες λογοτεχνικές εκφράσεις ή βαθύτερα νοήματα. Η πλοκή του έργου είναι μάλλον απλοϊκή. Τα στοιχεία αυτά δηλώνουν αφενός τη λογοτεχνική απειρία του συγγραφέα και αφετέρου τη σαφή πρόθεσή του να εστιάσει στις γαστρονομικές ιστορικές γνώσεις που διαθέτει, παρουσιάζοντας τις με μια συγκαλυμμένη μορφή αστυνομικού μυθιστορήματος.
Αλλά σ’ αυτό ακριβώς έγκειται και η αξία του βιβλίου : στην ιστορική δηλαδή πληροφόρηση που παρέχει για τις γαστρονομικές και καθημερινές συνήθειες των αρχαίων Ελλήνων, καθώς και για σημαντικές προσωπικότητες και πόλεις της κλασσικής και ελληνιστικής περιόδου.
Υπό το πρίσμα αυτό και με δεδομένο ότι ένα βιβλίο δεν αρκεί μόνο να ψυχαγωγεί, αλλά πρέπει να διδάσκει κιόλας, το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελεί χρήσιμο βοήθημα για τον αναγνώστη που αναζητεί κάτι περισσότερο από μια απλή ψυχαγωγία.