Το πολλαπλό μου είδωλο

Το μυθιστόρημα αφηγείται τις τελευταίες πέντε ημέρες ενός 35χρονου στην καλοκαιρινή Αθήνα, πριν φύγει για ένα ταξίδι κάπου στο εξωτερικό.
Με τις συχνές αναδρομές στο παρελθόν -που εναλλάσσονται με την αφήγηση στον παρόντα χρόνο- αποκαλύπτεται σταδιακά η ιστορία του πρωταγωνιστή.
Καθώς έψαχνε για δουλειά, απάντησε σε μία αγγελία και γνώρισε έναν ηλικιωμένο κύριο -πρώην μετανάστη από τις Η.Π.Α.- που του ζήτησε να τον ακολουθήσει, καθώς θα επέστρεφε πίσω στο χωριό. Του πρότεινε ένα σχέδιο (έπρεπε να υποδυθεί κάποιον), και του προσέφερε μία μεγάλη αμοιβή. Όλα ήταν ξεκάθαρα από την αρχή: Επρόκειτο περί απάτης. Ή μήπως δεν ήταν έτσι;
Οι σκοποί αυτής της απάτης δεν ήταν -για τον πρωταγωνιστή- κατανοητοί, ή -τουλάχιστον- δεν του ήταν απολύτως πιστευτοί. Έτσι, αρνήθηκε να ταυτιστεί πλήρως με το πρόσωπο που κλήθηκε να υποδυθεί, φοβούμενος, ότι θα έχει την ίδια τραγική κατάληξη. Και οργάνωσε, παραλλήλως, τα δικά του -παράνομα- σχέδια.
Όμως, είναι εύκολο κάποιος να ορίσει -ξανά από την αρχή- την ταυτότητα, τον χρόνο ή την μνήμη του; Ποιος είναι ο ρόλος, σήμερα, της ηθικής; Και, ακόμα, ποιο είναι το ειδικό βάρος των επιλογών μας; Ή, μήπως, είναι η τύχη που καθησυχαστικά τα καθορίζει όλα; Με δύο λέξεις, μπορεί κάποιος να αλλάξει τη μοίρα του;
Στο τέλος θα έρχεται πάντα η τιμωρία, για εκείνους που -πέρα από το να την αξίζουν- περισσότερο την επιθυμούν.