0
Your Καλαθι
Για την αγωγή και την παιδεία ΙΙ
Έκπτωση
30%
30%
Περιγραφή
Η δίτομη έκδοση Για την Αγωγή και την Παιδεία αποτελεί συλλογή κειμένων του Β. Ι. Λένιν για την κατανόηση της θέσης της εκπαίδευσης και των λειτουργιών της κατά τη διαδικασία επαναστατικής αλλαγής των σχέσεων παραγωγής και συγκεκριμένα από τον καπιταλισμό στα πρώτα χρόνια οικοδόμησης του σοσιαλισμού. Η έκδοση παρουσιάζει τη διαπάλη, την κριτική, αλλά και τις υποδείξεις του Λένιν απέναντι σε μια σειρά θεωρητικών προσεγγίσεων γύρω από ζητήματα για την ίδια τη διαδικασία της μάθησης αλλά και τον τρόπο οργάνωσης της Παιδείας στη διαμόρφωση γνωστικών, συναισθηματικών και πρακτικών δεξιοτήτων.
Το Μάη του 1917, σε συνθήκες προετοιμασίας της Επανάστασης, ο Λένιν επεξεργάζεται τα «Υλικά σχετικά με την αναθεώρηση του Προγράμματος του Κόμματος», κάνει ορισμένες τροποποιήσεις και σχεδιάζει ένα νέο πρόγραμμα, το οποίο εγκρίνεται το Μάρτη του 1919, μετά από τη νίκη της Επανάστασης. Σ’ αυτό το Πρόγραμμα διατηρούνται οι διεκδικήσεις του 1903 για την Παιδεία, με συμπληρώσεις πέραν του σχολείου. Η σημασία που δίνει ο Λένιν στο σχολείο, για να γίνει όπλο ολοκληρωτικής εξάλειψης του χωρισμού της κοινωνίας σε τάξεις, υπήρξε σημαντική. Σύμφωνα με τον Λένιν, το σχολείο πρέπει να είναι «όχι μόνο φορέας των αρχών του κομμουνισμού γενικά, αλλά φορέας της ιδεολογικής οργανωτικής διαπαιδαγωγητικής επιρροής του προλεταριάτου». Στο δρόμο αυτό καθορίζονται τα νέα, άμεσα καθήκοντα, όπως: «Καθιέρωση της δωρεάν και υποχρεωτικής γενικής και πολυτεxνικής εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά και των δύο φύλων μέχρι 16 χρονών, πραγματοποίηση στενής σχέσης εκπαίδευσης με την κοινωνική παραγωγική εργασία, δυνάμωμα της ζύμωσης και προπαγάνδας μέσα στο διδακτικό προσωπικό, κατάρτιση νέων δασκάλων που να είναι διαποτισμένοι με τις ιδέες του κομμουνισμού, προσέλκυση του εργαζόμενου πληθυσμού για να μετάσχει δραστήρια στο έργο της Παιδείας, ολόπλευρη βοήθεια της σοβιετικής εξουσίας στην αυτομόρφωση και ανάπτυξη των εργατών και των εργαζόμενων αγροτών κ.ά.»
Ο Λένιν έβλεπε στο νέο σχολείο την Παιδεία ως καθοριστικό παράγοντα για την οικοδόμηση της νέας σοσιαλιστικής κοινωνίας. Με τις θέσεις του έδινε νέο προσανατολισμό, που απαιτούσε η αναδιοργάνωση της βιομηχανίας, της γεωργίας, όλων των τομέων της κοινωνικής δραστηριότητας. Αυτός ο νέος προσανατολισμός ανταποκρινόταν δηλαδή στις νέες άμεσες ανάγκες του νέου σοβιετικού κράτους.
Ο Λένιν στα κείμενα, που εμπεριέχονται στους τόμους Για την Αγωγή και την Παιδεία, αναλύει τη σχέση σχολείου και πολιτικής, αποδεικνύει τη διαλεκτική ενότητα που υπάρχει ανάμεσά τους. Ξεσκεπάζει και καταδικάζει την αστική αντίληψη ότι το σχολείο είναι και πρέπει να μείνει εκτός και υπεράνω κάθε πολιτικής, για να εξυπηρετεί τα γενικά συμφέροντα της κοινωνίας στο σύνολό της. Στον καπιταλισμό, διδάσκει ο Λένιν, η Παιδεία υποτάσσεται στα συμφέροντα της αστικής τάξης, η διαδικασία της εκπαίδευσης και αγωγής έχει ως κεντρικό σκοπό τη δημιουργία ανθρώπων ικανών για εργασία, αλλά υποταγμένων, που να δέχονται τις υπάρχουσες κοινωνικές σχέσεις εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
«Χωρίς επιστήμη», έλεγε ο Λένιν, «οι εργάτες στερούνται της δύναμης, με την επιστήμη αυτοί αποτελούν δύναμη». Για τον Λένιν, η κατάκτηση της επιστήμης και η κομμουνιστική διαπαιδαγώγηση των εργαζόμενων και της νεολαίας είναι «το σημαντικότερο μέσο, αν όχι το μόνο μέσο για την πλήρη συντριβή του καπιταλισμού».
Το Μάη του 1917, σε συνθήκες προετοιμασίας της Επανάστασης, ο Λένιν επεξεργάζεται τα «Υλικά σχετικά με την αναθεώρηση του Προγράμματος του Κόμματος», κάνει ορισμένες τροποποιήσεις και σχεδιάζει ένα νέο πρόγραμμα, το οποίο εγκρίνεται το Μάρτη του 1919, μετά από τη νίκη της Επανάστασης. Σ’ αυτό το Πρόγραμμα διατηρούνται οι διεκδικήσεις του 1903 για την Παιδεία, με συμπληρώσεις πέραν του σχολείου. Η σημασία που δίνει ο Λένιν στο σχολείο, για να γίνει όπλο ολοκληρωτικής εξάλειψης του χωρισμού της κοινωνίας σε τάξεις, υπήρξε σημαντική. Σύμφωνα με τον Λένιν, το σχολείο πρέπει να είναι «όχι μόνο φορέας των αρχών του κομμουνισμού γενικά, αλλά φορέας της ιδεολογικής οργανωτικής διαπαιδαγωγητικής επιρροής του προλεταριάτου». Στο δρόμο αυτό καθορίζονται τα νέα, άμεσα καθήκοντα, όπως: «Καθιέρωση της δωρεάν και υποχρεωτικής γενικής και πολυτεxνικής εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά και των δύο φύλων μέχρι 16 χρονών, πραγματοποίηση στενής σχέσης εκπαίδευσης με την κοινωνική παραγωγική εργασία, δυνάμωμα της ζύμωσης και προπαγάνδας μέσα στο διδακτικό προσωπικό, κατάρτιση νέων δασκάλων που να είναι διαποτισμένοι με τις ιδέες του κομμουνισμού, προσέλκυση του εργαζόμενου πληθυσμού για να μετάσχει δραστήρια στο έργο της Παιδείας, ολόπλευρη βοήθεια της σοβιετικής εξουσίας στην αυτομόρφωση και ανάπτυξη των εργατών και των εργαζόμενων αγροτών κ.ά.»
Ο Λένιν έβλεπε στο νέο σχολείο την Παιδεία ως καθοριστικό παράγοντα για την οικοδόμηση της νέας σοσιαλιστικής κοινωνίας. Με τις θέσεις του έδινε νέο προσανατολισμό, που απαιτούσε η αναδιοργάνωση της βιομηχανίας, της γεωργίας, όλων των τομέων της κοινωνικής δραστηριότητας. Αυτός ο νέος προσανατολισμός ανταποκρινόταν δηλαδή στις νέες άμεσες ανάγκες του νέου σοβιετικού κράτους.
Ο Λένιν στα κείμενα, που εμπεριέχονται στους τόμους Για την Αγωγή και την Παιδεία, αναλύει τη σχέση σχολείου και πολιτικής, αποδεικνύει τη διαλεκτική ενότητα που υπάρχει ανάμεσά τους. Ξεσκεπάζει και καταδικάζει την αστική αντίληψη ότι το σχολείο είναι και πρέπει να μείνει εκτός και υπεράνω κάθε πολιτικής, για να εξυπηρετεί τα γενικά συμφέροντα της κοινωνίας στο σύνολό της. Στον καπιταλισμό, διδάσκει ο Λένιν, η Παιδεία υποτάσσεται στα συμφέροντα της αστικής τάξης, η διαδικασία της εκπαίδευσης και αγωγής έχει ως κεντρικό σκοπό τη δημιουργία ανθρώπων ικανών για εργασία, αλλά υποταγμένων, που να δέχονται τις υπάρχουσες κοινωνικές σχέσεις εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
«Χωρίς επιστήμη», έλεγε ο Λένιν, «οι εργάτες στερούνται της δύναμης, με την επιστήμη αυτοί αποτελούν δύναμη». Για τον Λένιν, η κατάκτηση της επιστήμης και η κομμουνιστική διαπαιδαγώγηση των εργαζόμενων και της νεολαίας είναι «το σημαντικότερο μέσο, αν όχι το μόνο μέσο για την πλήρη συντριβή του καπιταλισμού».
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις
