Γλωσσικά ψιχία

[..]Ο Νίκος Λεβέντης, δεδηλωμένος ζηλωτής του Καλλιμάχου, ασκείται στο πένταθλον της συγγραφικής: ποίηση, μυθιστόρημα αυτοβιογραφικό, φιλολογικό δοκίμιο (κριτική), μετάφραση· και εσχάτως ολοκλήρωσε συλλογή ιδιάζοντος γλωσσικού υλικού. Ο υπότιτλος της προκείμενης συλλογής θα μπορούσε να είναι κάτι σαν «Σύμμεικτα», «Ατάκτων άτακτα», «Varia variorum», «Συναγωγή παντοδα πων γλωσσικών θαυμασίων». Γλωσσικά ψιχία. Η αγκαλιά των Ψιχίων είναι μεγάλη και περιλαμβάνει από δεινούς βαρβαρισμούς, μαργαριτάρια και βαναυσολογίες μέχρι λεξικογραφικα καταλεπτολογήματα και μικρά πετράδια απαστράπτοντα πυκνής λογοτεχνικότητας. Όλα αυτά φύρδην μίγδην, ένα εύγεστο pot-pourri. Τα Γλωσσικά ψιχία είναι βέβαια ανάγνωσμα ες το παραχρήμα ηδύ, αλλά ο εραστής της ποίησης θα αντιληφθεί ότι πολλά από τα «ψιχία» αυτά αποτελούν κρυσταλλώματα ποιητικότητας· με απλά λογια, θα μπορούσαν από έναν υπομονετικό τεχνίτη να αναπτυχθούν σε ποιήματα. Άλλα πάλι είναι κορυφώσεις ύψους, ή βάθους, ή ψυχρολογίας, εξόχως διδακτικές. Άλλα είναι φιλολογικές συμβολές σε εμβρυώδη μορφή, που ένας εργατικός ερευνητής θα μπορούσε να τις διαμορφώσει, επικαλούμενος similia et contraria, σε σύμμεικτα που θα εμπλούτιζαν τον κατάλογο των δημοσιευμάτων του. (Από τον πρόλογο του βιβλίου)