0
Your Καλαθι
Η Επιστροφή
Έκπτωση
10%
10%
Περιγραφή
Στην τρίτη ποιητική του συλλογή, ο Νικόλας Λεβέντης κάνει μια συνειδητή… Επιστροφή σε όλα όσα για εκείνον αποτελούν το ποιητικό του σύμπαν και τον πυρήνα της ποιητικής του ταυτότητας: που δεν είναι άλλος από την προσπάθεια αποτύπωσης των φιλοσοφικών του σκέψεων, ενδοιασμών και προσδοκιών σε στίχους. Στίχους που τρέφονται από όλα όσα δονούν την ψυχή -αγάπη, θάνατος, ευτυχία, ελευθερία, πίστη, ανθρωπιά- αλλά και εισάγουν τον αναγνώστη σε μια ριπή από λέξεις θρησκευτικά φορτισμένες: έπαρση, πλάνη, κάθαρση, αμαρτία, αλαζονεία, μετάνοια, Κτίστης, σωτηρία, εν Χριστώ πιστός, Θείο Σώμα…
Λέξεις και νοήματα που ακόμη και όταν εκφεύγουν σε μια θρησκευτική ρητορική, ωστόσο δεν αλλοιώνουν τη γνησιότητα της ποιητικής ουσίας. Άλλωστε, οι λέξεις αυτές, με την καταγεγραμμένη δύναμη που κουβαλούν ως πανανθρώπινη κληρονομιά της αληθινής πίστης, είναι μια ιδιότυπη εισαγωγή σε ένα πνευματικό ταξίδι που «ξεναγός» δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον ποιητή. Ο οποίος και παίρνει από το χέρι τον αναγνώστη για να γίνουν συνοδοιπόροι στην αναζήτηση του φωτός, στην αναζήτηση της πνευματικότητας εκεί που κατοικοεδρεύει η κυνική πραγματικότητα, στην αναζήτηση της σωτηρίας της ψυχής εκεί που βασιλεύει η ματαιοδοξία, ο εγωισμός και ο πνευματικός θάνατος. Αν κοιτάξει κανείς, λοιπόν, τα ποιήματα αυτά του Λεβέντη ως «άλλες ποιητικές παραβολές» ίσως και να νιώσει το όραμά του.
ΔΕΙΓΜΑ ΓΡΑΦΗΣ:
Ενεργός Πολίτης
Πεσμένος στο οδόστρωμα,
το αίμα, νερό τρεχούμενο
εκ της πηγής-κεφαλής σου.
Το μηχανάκι δίπλα σου πεσμένο.
Όλοι λυπηθήκαμε πολύ
για τον χαμό σου,
καθώς σε κοιτούσαμε να υποφέρεις
από τα μπαλκόνια μας.
Σπίθα
Το κορίτσι με το κίτρινο φόρεμα
λουζόταν από τις αχτίδες του ήλιου
ενώ έτρεχε ανάμεσα στα δέντρα.
Για λίγο τα μάτια μου ξεγελάστηκαν,
ώστε το φως και το κορίτσι δεν ξεχώριζαν.
Μια αχτίδα έτρεχε και γελούσε.
Απάρνηση Εαυτού
Καμία βροχή δεν είναι ικανή
τις αμαρτίες μας να ξεπλύνει.
Καμία φωτιά δεν έχει τη δύναμη
τη συνείδησή μας να ελέγξει.
Την ελευθερία και την αλήθεια
στα δάκρυα της μετάνοιας τις βρίσκεις.
Στο βάθος της καθαρής ορατότητας
βλέπεις την ανηφόρα σου.
Λέξεις και νοήματα που ακόμη και όταν εκφεύγουν σε μια θρησκευτική ρητορική, ωστόσο δεν αλλοιώνουν τη γνησιότητα της ποιητικής ουσίας. Άλλωστε, οι λέξεις αυτές, με την καταγεγραμμένη δύναμη που κουβαλούν ως πανανθρώπινη κληρονομιά της αληθινής πίστης, είναι μια ιδιότυπη εισαγωγή σε ένα πνευματικό ταξίδι που «ξεναγός» δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον ποιητή. Ο οποίος και παίρνει από το χέρι τον αναγνώστη για να γίνουν συνοδοιπόροι στην αναζήτηση του φωτός, στην αναζήτηση της πνευματικότητας εκεί που κατοικοεδρεύει η κυνική πραγματικότητα, στην αναζήτηση της σωτηρίας της ψυχής εκεί που βασιλεύει η ματαιοδοξία, ο εγωισμός και ο πνευματικός θάνατος. Αν κοιτάξει κανείς, λοιπόν, τα ποιήματα αυτά του Λεβέντη ως «άλλες ποιητικές παραβολές» ίσως και να νιώσει το όραμά του.
ΔΕΙΓΜΑ ΓΡΑΦΗΣ:
Ενεργός Πολίτης
Πεσμένος στο οδόστρωμα,
το αίμα, νερό τρεχούμενο
εκ της πηγής-κεφαλής σου.
Το μηχανάκι δίπλα σου πεσμένο.
Όλοι λυπηθήκαμε πολύ
για τον χαμό σου,
καθώς σε κοιτούσαμε να υποφέρεις
από τα μπαλκόνια μας.
Σπίθα
Το κορίτσι με το κίτρινο φόρεμα
λουζόταν από τις αχτίδες του ήλιου
ενώ έτρεχε ανάμεσα στα δέντρα.
Για λίγο τα μάτια μου ξεγελάστηκαν,
ώστε το φως και το κορίτσι δεν ξεχώριζαν.
Μια αχτίδα έτρεχε και γελούσε.
Απάρνηση Εαυτού
Καμία βροχή δεν είναι ικανή
τις αμαρτίες μας να ξεπλύνει.
Καμία φωτιά δεν έχει τη δύναμη
τη συνείδησή μας να ελέγξει.
Την ελευθερία και την αλήθεια
στα δάκρυα της μετάνοιας τις βρίσκεις.
Στο βάθος της καθαρής ορατότητας
βλέπεις την ανηφόρα σου.
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις
