Ο Υπερρεαλισμός στη Νεοελληνική Τέχνη

Πρόκειται για μία διεισδυτική μελέτη στις ανάγκες και τα ιδεολογικά αδιέξοδα της σύγχρονης κουλτούρας που αποτέλεσαν την αφετηρία ή έστω την αφορμή για την αναρρίχηση του Υπερρεαλισμού. «Ο Υπερρεαλισμός, όπως εξάλλου και ο Ντανταϊσμός ή το φουτουριστικό κίνημα, επεδίωξαν μια καθολική, όπως πίστευαν, ρήξη με την παράδοση, σε μια περίοδο κατά την οποία η νεοελληνική τέχνη αναζητούσε την ανανέωση και τη διαμόρφωση της δικής της φυσιογνωμίας μεσ? από μια γόνιμη επανασύνδεση με το παρελθόν». Σε αυτό το πλαίσιο, ερευνάται ειδικότερα η υποδοχή του Υπερρεαλισμού στην Ελλάδα κατά την περίοδο του μεσοπολέμου, όπως εκφράζεται κυρίως μέσα από τη ζωγραφική του Νίκου Εγγονόπουλου που δε διαχώρισε ποτέ την ποίηση από την καλλιτεχνική δημιουργία, εφόσον και οι δύο μορφές τέχνης χαρακτηρίζονταν από την αυτόματη καταγραφή μηνυμάτων και εικόνων που ερχόταν από το ασυνείδητο. Μέσα από την ανάλυση των εξωτερικών επιρροών, αλλά και των ελληνικών καταβολών αναλύονται καίρια σημεία, όπως η τεχνική, η λειτουργία των συμβόλων, η θεματική και ο ανθρωποκεντρισμός της Υπερρεαλιστικής ζωγραφικής του Νίκου Εγγονόπουλου.