Ποιήματα Ι, ΙΙ

Ο αναγνώστης που γνώρισε τον Ιζιντόρ Ντυκάς (1846-1870) σαν κόμη του Λοτρεαμόν, από τα περίφημα Άσματα του Μαλντορόρ, θα εκπλαγεί διαβάζοντας τα Ποιήματά του. Όμως ας μην βιαστεί να συμπεράνει πως μετά την έκρηξη του πρώτου έργου του ο Ντυκάς έπεσε στον κομφορμισμό ή τον κυνισμό, επειδή δε θα βρει εδώ ούτε το καταστροφικό μεγαλείο του Μαλντορόρ, ούτε τις λογοτεχνικές του ακρότητες. Το δεύτερο -και τελευταίο- έργο αυτού του "καταραμένου ποιητή" είν' ένας ύμνος στο καλό, την ελπίδα, το θάρρος, την ηρεμία, τη διαύγεια. Γυμνώνοντας τα γεγονότα από το λυρισμό που τους άλλαζε μορφή και τα φούσκωνε σαν πανιά στη μαλντορορική θάλασσα, θα τα ταξινομήσει και θα τα κατονομάσει στα Ποιήματα, με γνώμοντα την αποδεικτική ή την παραδειγματική τους αξία: για το Ντυκάς "η ποίηση πρέπει να έχει στόχο την πρακτική αλήθεια" (Ποιήματα II).
Σ' αυτή την έκδοση, εκτός από τα Ποιήματα Ι και ΙΙ, ο αναγνώστης θα βρει τις απαραίτητες σημειώσεις και σχόλια που θα τον βοηθήσουν να συνδέσει αυτό το έργο με τη λογοτεχνία, τη φιλοσοφία και τα γεγονότα του καιρού του. Θα βρει ακόμα ένα κείμενο που αποδίδεται στο νεαρό Ντυκάς και δημοσιεύτηκε το 1868 στην εφημερίδα "Η Νεολαία", και μια διαφωτιστική συνέντευξη στην οποία ο παλιός συμμαθητής του Πολ Λεσπέ μιλάει για τα γυμνασιακά χρόνια του ποιητή.


ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ


Εισαγωγή του Γ.Δ. Ιωαννίδη
ΠΟΙΗΜΑΤΑ Ι
ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΙΙ
Ένα κείμενο του Ντυκάς στη Νεολαία
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
Α. Τα πρόσωπα της αφιέρωσης
Β. Ποιήματα Ι
Γ. Ποιήματα ΙΙ
ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ