Η ψυχή και οι μορφές

Σύμφωνα μ' αυτή την αντίληψη του νεαρού Λούκατς, σημειώνει ο Αλμπέρτο Αζόρ Ρόζα, υπάρχει μια διπλή κίνηση -από τη ζωή προς την τέχνη και αντίστροφα- μια κίνηση, που ούτε εκφράζεται ποτέ με διαλεκτικό τρόπο, ούτε αναπτύσσεται κυκλικά. Εκτυλίσσεται ταυτόχρονα και προς τις δύο κατευθύνσεις.

Από τη μια μεριά έχουμε την κίνηση της ανύψωσης από το καθημερινό χάος, στο θαύμα των μορφών, από την αταξία στην τάξη, από την εμπειρική ύπαρξη στην ουσία και από την άλλη μια κίνηση κυριάρχησης των μορφών πάνω στο χάος, της τάξης πάνω στην αταξία, της ουσίας πάνω στην ύπαρξη, χωρίς ωστόσο σ' αυτό το μοντέλο ν' αντιστοιχεί κάποιο κανονικό διάγραμμα μεταβάσεων και εξελίξεων. Γιατί κάθε μετάβαση εμπλέκεται στη ζωντανή προβληματική της ψυχής.
Σήμερα τούτο το σφριγηλό, νεανικό βιβλίο του Γκέοργκ Λούκατς, εκτός από ντοκουμέντο για την αφετηρία του δρόμου που διάνυσε από τον ριζοσπαστικό αστικό διανοουμενισμό μέχρι την αποδοχή του σοσιαλιστικού ρεαλισμού, χρησιμεύει νομίζουμε και για κάτι άλλο: υποδεικνύει, με τον πιο εύγλωττο και παραδειγματικό τρόπο, πώς το δοκίμιο μπορεί, αποφεύγοντας την αμορφία, τον ερασιτεχνισμό και την αποσπασματικότητα, ν' αναδειχτεί σ' ένα ιδιαίτερο και αποτελεσματικό είδος σύλληψης της ζωής και της τέχνης. Και πώς ο κριτικός, "με την ευκαιρία κάποιου ήδη διαμορφωμένου έργου", υπερβαίνει το ίδιο το αντικείμενό του.



ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ


ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
-Για την Ουσία και τη Μορφή του Δοκιμίου
Πλατωνισμός, Ποίηση και οι Μορφές
Ρούντολφ Κάσνερ
-Η Συντριβή της Μορφής στη Ζωή
Σαίρεν Κίρκεγκωρ και Ρεγκίνε Όλζεν
-Για τη Ρομαντική Φιλοσοφία της Ζωής: Νοβάλις
Αστικότητα και l'Art pour l'Art
Τέοντορ Στορμ
-Η Καινούρια Μοναξιά και ο Λυρισμός της
Στέφαν Γκεόργκε
-Νοσταλγία και Μορφή: Σαρλ-Λουί Φιλίπ
-Η Στιγμή και οι Μορφές: Ρίτσαρντ Μπέερ-Χόφμαν
-Πλούτος, Χάος και Μορφή
Ένας Διάλογος πάνω στον Λώρενς Στερν
-Η Μεταφυσική της Τραγωδίας: Πάουλ Έρνστ
ΕΡΓΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΓΚΕΟΡΓΚ ΛΟΥΚΑΤΣ
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΟΥΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΟΝΟΜΑΤΩΝ