Μαρξισμός και σταλινισμός

[…] Αν μιλώ εδώ ανοιχτά για προσωπικές, πολύχρονες αυταπάτες, δεν εννοώ με κανένα τρόπο ότι έχασα την ευκαιρία να ακολουθήσω το δρόμο του Καίσλερ και των άλλων. Πάντα απέκρουα μια κριτική αυτού του είδους, που μαζί με τις σταλινικές μεθόδους απορρίπτει και το σοσιαλισμό. Είμαι ακόμη και σήμερα, παρά τις αλλαγές που έφερε η εξέλιξη, το ίδιο πιστός κομμουνιστής όπως τότε, το 1918, όταν προσχώρησα στο κόμμα, Η σαφήνεια στην άρνηση των σταλινικών μεθόδων, που την κατέκτησα σιγά σιγά και την εξέφρασα στα γραπτά μου, ποτέ δεν υπήρξε απομάκρυνση από το σοσιαλισμό. Αφορά μόνο πολλές από τις επίσημες προοπτικές του, τονίζοντας απλώς την ανάγκη για ανανέωση του σοσιαλισμού. Ταυτόχρονα δεν είναι γνωστό το χρονικό διάστημα που θα χρειαστεί για τη συνειδητοποίηση του σωστού δρόμου, πόσο χρειάζεται για να επιβληθούν και να πραγματοποιηθούν οι μ’ αυτό τον τρόπο διαμορφωμένες απόψεις… Πόσα χρόνια ή δεκαετίες θα απαιτήσει αυτό το ανανεωτικό έργο, πόσα εμπόδια έχει ακόμα να υπερνικήσει, μπορεί βέβαια από κοσμοϊστορική άποψη να έχει μακροπρόθεσμες συνέπειες, δεν είναι όμως αποφασιστικό τελικά για το κύριο ζήτημα. Ποτέ μέχρι τώρα στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν πραγματοποιήθηκε μια αλλαγή μεμιάς, ευθύγραμμα, χωρίς να χρειαστεί να υπερνικήσει εμπόδια. Πώς είναι λοιπόν δυνατό αυτό για την πιο ριζική απ’ όλες τις αλλαγές;»
ΓΚΕΟΡΓΚ ΛΟΥΚΑΤΣ


ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Η πορεία μου προς τον Μαρξ
1. Επικαιρότητα και φυγή
2. Για τον Πρωσισμό
3. Η στροφή του πεπρωμένου
4. Κομματική ποίηση
5. Λογοτεχνία και δημοκρατίαΕλεύθερη ή κατευθυνόμενη τέχνη;
6. Η πάλη της προόδου και της αντίδρασης στη σημερινή κουλτούρα
7. Υστερόγραφο 1957 στο: Η πορεία μου προς τον Μαρξ
8. Γράμμα στον Αλμπέρτο Καρόκι
9. Για τη διένεξη ανάμεσα στην Κίνα και την Σοβιετική Ένωση. Θεωρητικές φιλοσοφικές παρατηρήσεις.
10. Προβλήματα της πολιτιστικής συνύπαρξης