0
Your Καλαθι
Ν ανθίζουμε ως το τίποτα
Περιγραφή
Και ποιος θ' άντεχε -μου λες;-/ σ' αυτή την κρύα κάμαρα, σ' αυτά τα κρύα σεντόνια/ να ξεπαγιάζει άυπνος και να κεντά/ όπως εμείς, αγρούς στα μαξιλάρια/ - από αυτούς που τρέχουν τα παιδιά/ κι απ' το κυνηγητό του λαχανιάζουν- /μήπως και αποκάμουμε, μήπως μας πάρει ο ύπνος/ και λυτρωμένοι το πρωί ξυπνήσουμε/ μ' ένα στεφάνι αγιάζι στα μαλλιά.
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις
