Το τέλος μιας κυριαρχίας

Την επομένη των εκλογών του Απριλίου 2000 πίστευα πως αν το Πα.Σο.Κ. δε δυνειδητοποιήσει τους κινδύνους από την πύρρειο νίκη του, θα χάσει τις επόμενες εκλογές. Στις αρχές του 2002 πήρα ένα ρίσκο. Άρχισα να γράφω το βιβλίο αυτό με ένα συγκεκριμένο σενάριο: Ότι έφτανε το τέλος της κυριαρχίας του Πα.Σο.Κ. Καθώς το βιβλίο προχωρούσε, η πολιτική δυναμική επιβεβαίωνε το σενάριο αυτό. Και τούτο, διότι το πιο προσαρμοστικό κόμμα της εικοσαετίας αποκοπτόταν όλο και περισσότερο από την πραγματικότητα.

Πώς και γιατί ο «Ευρωπαίος» κ. Σημίτης αποκόπηκε από τις προτεραιότητες της ελληνικής κοινωνίας; Πώς και γιατί όλα τα ισχυρά χαρτιά του αποδυναμώθηκαν στη νέα πραγματικότητα της μετά-Ο.Ν.Ε. εποχής; Πώς και γιατί η φθορά του Πα.Σο.Κ. παρέσυρε την ισχυρή εικόνα του κ. Σημίτη και τον οδήγησε σε «φυγή» μπροστά στις επερχόμενες εκλογές; Πώς και γαιτί απέτυχε το «στοίχημα Σημίτη» με το «πείραμα Παπανδρέου»; Πώς και γιατί η Ν.Δ. κυριάρχησε στο μεσαίο χώρο που είχε κατακτηθεί από το Πα.Σο.Κ. για δύο δεκαετίες; Ποια πολιτική δυναμική διαμορφώνεται μετά τις εκλογές του 2004; Και ποιοι παράγοντες την επηρεάζουν;

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου