Καλειδοσκόπιο

Νοστάλγησε αποστάσεις όνειρες και ξέχασε το φεγγάρι αναμμένο πάνω από τόπους

- Ένα αρθρωτό-καλειδοσκοπικό αντιμυθιστόρημα σε δυο τόμους
- Ένας περιπλανώμενος. Ένας flaneur
- Μια περιπλάνηση, στον χώρο ("απ' το παγωμένο Aberdeen μέχρι το Λιβυκό"), στον χρόνο, στον κόσμο του έρωτα, της επανάστασης του θανάτου
- Ένα τολμηρό ερωτογράφημα σε γλώσσα άλλοτε ονειρική, σαν αυτή του ασυνείδητου, άλλοτε ρεαλιστική, σαν του σαρκικού έρωτα
- Το βαθύ αγεφύρωτο ρήγμα ανάμεσα στο άπειρο της επιθυμίας και το πεπερασμένο της ύπαρξης, το πεπερασμένο της πραγματικότητας
- Καλειδοσκοπικές εικόνες - αφηγήσεις εξεγέρσεων ενάντια στο Κράτος -ανάμεσά τους ο Δεκέμβρης του 2008 στην Ελλάδα- μέσα απ' τα κάτοπτρα της ελπίδας για μια καινούργια γη κάτω από έναν καινούργιο ουρανό
- Φουτουριστικά προτάγματα επαναστατικοποίησης της Φύσης, του χρόνου και του χώρου σαν μορφές ύπαρξης της ύλης
- Μια περιπλάνηση, που δεν παύει ποτέ να είναι ερωτική, με συντροφιά γυναίκες βιβλία, νότες, χρώματα, στην διάρκεια της οποίας ο flaneur, ο αφηγητής ή άλλα πρόσωπα, "συνομιλούν" ή μάλλον ανα-καλούν, τον Αρχίλοχο, τον Πίνδαρο, τον Όμηρο, τον Αριστοφάνη, αλλά και τον Τζορντάνο Μπρούνο, τον Μπέρναρντ Σο, τον Νικολάι Φιοντόροφ, τον Διονύσιο Σολωμό, τον Πλατόνοφ, τον Χλέμπνικοφ, τους υπερρεαλιστές, τον Τρότσκι (ή μάλλον μια μελλοντιαία εκδοχή της Τετάρτης Διεθνούς), τον Βάλτερ Μπένγιαμιν, τον Ερνστ Μπλοχ, τον Ανδρέα Εμπειρίκο -πότε σαν Αρχάγγελο Ανδρέα, πότε σαν Ανδρέα Σπερχή- και τους εντάσσουν στο μέτωπο της απελευθερωτικής πάλης ενάντια στην όποια δυστοπία, είτε κοινωνική είτε φυσική.