Γλωσσικές παρατηρήσεις ΙΙ

Να μιλάς για το λεξιλόγιο της γλώσσας μας είναι κάτι που μπορείς να το κάνεις μια ολόκληρη ζωή και πάλι να σου έχουν μείνει έξω από την κουβέντα ένα πλήθος από πράγματα. Μπορεί και τα περισσότερα!



Η δική μας επιθυμία να αναλάβουμε το δύσκολο αυτό έργο στα πλαίσια της δεύτερης σειράς των "Γλωσσικών παρατηρήσεων" άρχισε με πλήρη συνείδηση αυτού του γεγονότος, κι όταν συμπληρώθηκε ο χρόνος που είχαμε προβλέψει γι' αυτές τις εκπομπές (γνωστές σε όλους τους ακροατές του "Ράδιο Παρατηρητής", είδαμε πόσο λίγα προλάβαμε να κάνουμε και πόσο πολλά ήταν αυτά που απόμεναν ακόμη να γίνουν. Η φράση με την οποία άρχισε το απολογιστικό μας αυτό κείμενο κατάντησε τότε να είναι η μόνη μας παρηγοριά.



Μακάρι, φίλοι αναγνώστες, να μη μας πείτε πως όσα κάναμε εδώ είναι ίσα με το μηδέν. Αν είναι τουλάχιστο ένα καλό ξεκίνημα, τότε η δεύτερη παρηγοριά μας θα είναι ότι δείξαμε, ίσως, το δρόμο.



Πάρτε, φίλοι δάσκαλοι της γλώσσας μας, τον δρόμο αυτό κι εσείς! Κάποιοι μπορεί να σας χρωστούν κάποτε γι' αυτό ευγνωμοσύνη. Στο κάτω κάτω τι άλλο περιμένουμε εμείς οι δάσκαλοι;