Η ομίχλη στους φωτεινούς χοροτόπους του κόσμου

Το βιβλίο αυτό είναι ένα ιστορικό-λαογραφικό πόνημα, που κινείται με πληρότητα γύρω από το τετράπτυχο, ΦΥΣΗ, ΖΩΗ, ΙΣΤΟΡΙΑ και ΠΑΡΑΔΟΣΗ. Είναι μια προσπάθεια αποτύπωσης των βιωμάτων της Ελληνικής ψυχής μπροστά στα ιστορικά συμβάντα και στα γεγονότα του ανθρώπινου βίου, όπως αποδίδονται από την αρχαία Ελληνική ποίηση και από τη νεώτερη λογοτεχνία. Ξεκινά από μια πικρή αναπόληση και από μια νοσταλγία για κάτι που πέρασε και δεν πρόκειται να ξαναγυρίσει. Διακατέχεται από τη μελαγχολική σκέψη για τη ματαιότητα, όπου μοναδκό εφαλτήριο λύτρωσης είναι η ολοκληρωμένη αίσθηση της αγέραστης ομορφιάς της Ελληνικής φύσης, που συμπλέκεται με τη γοητευτικότητα της Ελληνικής παράδοσης. Μιας παράδοσης που διατηρείται αμετάλλαχτη από την αρχαιότητα και προσδιορίζει σταθερά μέχρι σήμερα την Ελληνική ζωή σύμφωνα και με τις θεωρήσεις της Ελληνικής φιλοσοφίας.
Είναι ένα ανάγνωσμα με πολλά στοιχεία ιστορικής υφής που παίρνει χρώμα και ζωντάνια χάρη στα συνεχή παραθέματα από έργα αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, κυρίως ποιητών, μαζί με αντίστοιχα των νεωτέρων, ιδιαίτερα των δημοτικών τραγουδιών και των αποφθεγμάτων της λαϊκής θυμοσοφίας.